Σάββατο 11 Ιουλίου 2015





Ο γιος μου
(στον Θ.Χ.)
-------------
Ο γιος μου
δουλεύει στα σίδερα
κι' έρχεται κατακομμένος
δουλεύει γκαρσόνι
για τα φιλοδωρήματα
τον λιώνουν τα βλέμματα
ο γιος μου κάνει θελήματα
πεθαίνει ο ήλιος μέσα του.
Ο γιος μου μαζεύει ελιές
μαυρίζουν πίκρα τα χέρια του.
Είναι καλός ο γιος μου
ομορφόπαιδο
όλοι τον αγαπούν.
Κάποτε τον φωνάζουν
και σε άλλες δουλειές
κάποτε τις νύχτες
τον φωνάζουν
από τους ουρανούς
να κάνει τον άγγελο
να ανεβάσει τους πληγωμένους



Γιώργος Χριστοδουλίδης

……………………………………….


Ο ΠΡΩΤΟΣ ΗΛΙΟΣ

Δεν θέλησε να το παραδεχτεί.
Βγήκε δίχως παλτό
με τα μαλλιά γυμνά να κολυμπούν στον άνεμο.
Δεν θέλησε να το παραδεχτεί.
Βγήκε νωρίς
και βάλθηκε να κάνει οδοφράγματα
σ' όλη την πολιτεία.
Δεν θέλησε να το παραδεχτεί,
πως είχε ακόμα
πολλά χιόνια
πολλές νύχτες ο χειμώνας.
Πήγε στις κάτω γειτονιές
πού 'κανε κρύο και μούχλα
πήγε στις κάτω γειτονιές
και σάρωσε την πίκρα.



Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος


…………………………………………..

 



  Το ποίημα δεν είναι σαν τα φύλλα που ο άνεμος σέρνει στους δρόμους, δεν είναι ακίνητη θάλασσα, αραγμένο καράβι… Το ποίημα είναι σπαραγμός, ένα καρφί στην καρδιά του κόσμου! Το ποίημα δεν είναι φωνή, πέρασμα πουλιού, είναι πυροβολισμός στον ορίζοντα! Το ποίημα δεν είναι άνθος που μαραίνεται, είναι βαλσαμωμένος πόνος! 



Αναστάσης Βιστωνίτης


……………………………………………….



Θέλω τον έρωτα 
από την αρχή 
το θάνατο των μικρών 
και μεγάλων πραγμάτων 
μ' ένα φιλί να επουλώνει.
Οι ώμοι 
του ορίζοντα γραμμή.
Πιο κει
τελειώνει ο κόσμος
όπως τον ξέρεις

Λίνα Στεφάνου


…………………………………….


Rebus  
 
Είδες κίτρινο 
μπήκες στο ταξί 
κι έφυγες. 



Aλέξιος Μάινας



……………………………………..



Aγρυπνία

Τα παιδιά αναίτια πεθαίνουν
σαν τα κρινάκια στο βάζο
δίχως το γιατί να γνωρίζουν.
Τα κοχύλια άψυχα στην άμμο
Μαρτυρούν ένα άδοξο τέλος,
που το πέλαγος τους χάρισε.
Τ' αστέρια νωχελικά φωτίζουν
τα νεκρά κορμιά των αστέγων
δίπλα σε κάδους απορριμάτων.
Κι εγώ σε μια ιδιότυπη αγρυπνία
κοντά στο τζάκι καθισμένος
καρτερώ τους άλλους ν ' αντιδράσουν...


Σπύρος Αυλωνίτης


…………………………………………


To φιλί σου
Σα θεία κοινωνία
Θα μεταλάβω
Μ’ αν είν’ Ιούδα
Φιλί

Με τη μετάληψη
Βαμπίρ θα γίνω
Να σου ρουφήξω
Το αίμα.




Νικολέττα Σίμωνος

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015



θεοί άνθρωποι & κτήνη

τα χρόνια μου
γυρίζουν στην πόλη μόνα αδέσποτα σκυλιά πεινασμένα
κοιτάζουν τους θεούς οκνηρούς και τους ανθρώπους να τρέχουν

δεν τα ταΐζει κανείς



Ιωάννης Τσίρκας

………………………………………………………….





ΑΓΑΠΗ

Μην ξεχαστείς

στο πικρό 
της 
ιαχής
που είμαι



Κώστας Ρεούσης





OΡΙΖΟΝΤΑΣ

Σωκράτους

Εγνατία
Παύλου Μελά
Τσιμισκή
Παραλία
Τσιμισκή
Παύλου Μελά
Εγνατία
Σωκράτους



Δημήτρης Ευθυμιάδης


……………………………………………





 


Η ΛΙΖΑ

Όταν τελειώνει τις δουλειές στο σπίτι

κατεβαίνει στη αυλή.
Στο πεζούλι σε μια πέτρα
σπάνει αμύγδαλα και τραγουδά,
κάτι μακρόσυρτα λυπητερά τραγούδια
απ' τα μακρινά νησιά της.
Δεν έχει κλείσει ακόμα τα είκοσι,
η Λίζα με την υπέροχη φωνή.

Μόλις αρχίζει, σταματώ γραψίματα
σβήνω το τρανζιστοράκι
θλίβομαι για να την ακούσω-
τσάκισμα και στίχος στεναγμός κι αμύγδαλο,
έτσι νιώθω σιγά σιγά τη νοσταλγία της
να γίνεται δική μου.



Αντώνης Περαντωνάκης

........................................................................





ΣΗΜΑ

Πάλι μ' αποφεύγεις

                               πως μ 'αποφεύγεις.
Όπως τ' αστροπελέκι τ' αλεξικέραυνο
η μάνα το μάτι του μεγάλου παιδιού της
ο έμπορος την ύποπτη πραμάτεια ο φοιτητής
το αίμα της γριάς τοκογλύφας.

Σ' αυτή την ξερή γούβα του φθινοπώρου

δόξα ανάβαλέ μας για πιο εύθετους χρόνους.


Γιάννης Δάλλας

…………………………………………


O ΠΟΙΗΤΗΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει

αυτός εκεί:
τα ποτίζει, τα σκαλίζει,
τα κλαδεύει
κι ούτε που βαριέται
κι ούτε που κουράζεται





Μάκης Τσίτας

...................................................................................

Σε περίμενα
να τρυπώσεις σαν ήλιος
στο σκουριασμένο μου σώμα
να μην γελούν πια μαζί μου
να μην σκύβω τα μάτια.

Μα είναι βάρβαρη η εικόνα

που προσφέρω
και μόνο με μαχαίρι
γίνεται χαρακιά.



Ανθή Χαραλάμπη


..................................................


ΕΦΗ

Ήρθες ντυμένη στα γαλάζια

για να μας αναστατώσεις
και δεν λογάριασες
ούτε που είμαστε στην καρδιά της άνοιξης
ούτε τους αντρικούς μας καημούς

Και σκέφτομαι και κείνο το μούργο τον αρραβωνιαστικό σου

που αμφιβάλλω αν μπορεί να εκτιμήσει τέτοια ομορφιά



Παντελής Χατζηαθανασίου

Τρίτη 23 Ιουνίου 2015


                                                στην Ελένη

Είμαι ένα φθινοπωριάτικο δέντρο
γδύνομαι τα φύλλα μου
και σε προσμένω.

Είσαι ο Χειμώνας.




Νίκος Δαββέτας



………………………………………………………………………..


Πήγα κάτω στην Commercial Street
και είδα ξανά τα διαμερίσματα που νύχτα
κάποια νοτιοαφρικάνα από το μπάρ
που τ’όνομα μου διαφεύγει
-καιρό πολύ πια, δεν τόλμησα να ξαναπάω-
ωσότου το πρωί χάραξε στο παράθυρο
και πέρα μέχρι το Gherkin
την στάση του μετρό
στο απέναντι πεζοδρόμιο
τα σκυμμένα βήματα, το πρόωρο απόγευμα.




Θοδωρής Ρακόπουλος






ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ

Όλα μπορείς να τα σωπάσεις

όμως ποτέ τον έρωτα'
την ώρα που ανοίγουν τ' άστρα,
όταν αρχίζει στην καρδιά η μουσική
και κόβονται γλυκά τα γόνατα.

Τότε σε οδηγούν τα βήματά σου.




Γιώργος Ιωάννου




ΔΟΚΑΝΟ

Θα σου φτιάξω μια λευτεριά

να χωράς

θα σε κλείσω μέσα

κρυμμένη
να μη στην πάρουνε

κι απ' έξω αλυσίδες, λουκέτα

να μη στην κλέψουνε

και μάνταλα

πολλά μάνταλα

κι εγώ στην πόρτα

μπροστά

να φυλάω




Αντώνης Λεγάκης

……………………………………………….

 




TO ΦΕΓΓΑΡΙ ΣΤΟ ΦΕΓΓΙΤΗ

Έκλεψες πάλι την πανσέληνο

απόψε
άνοιξες το φεγγίτη σου
κι αφαίμαξες όλο το λευκό
της νύχτας
έκλεψες την πανσέληνο
και έγινες ποτάμι
έγινες βροχή και φεύγεις
ανάμεσα από τα δάχτυλά μου



Ευριπίδης Κλεόπας

Σάββατο 20 Ιουνίου 2015



Mας περιμένουν μάτια που δεν έχουμε
καν φανταστεί χειρονομίες και πόρτες
ως τώρα κλειστές και μια απεραντωσύνη
πέρα από κάθε σκοτάδι ένα νησί στο τέρμα
της θάλασσας ένα παιδί στο πρωινό της σελήνης.

Έτσι γερνάμε μες την γεωγραφία των λέξεων

με την ανάσα περισπωμένη στη νύχτα.



Νίκος Βουτυρόπουλος

………………………………………………………………..


σαν τ' αεράκι
που σε χτυπάει το καλοκαίρι στο πρόσωπο
και παρασέρνει 
                         το μπλουζάκι

έτσι σ' αγαπούσα



Βαγγέλης Μυλωνάς




ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ

Με τον ήχο ρεμπέτικων

μ' ένα ζεϊμπέκικο φτερούγισμα
με λίγα βιβλία ερωτικά
και κάτι μάτια πονηρά
κοιμάμαι και ξυπνάω
Ζεις κάπου μακριά
Δεν έχεις πεθάνει
όπως τ' όνειρο
μου τό 'λεγε
Η αγκαλιά σου
με φωνάζει
κι η ανάμνησή σου
μ' απωθεί



Μαρία Καρδάτου






To απαλό σου φιλί
πάνω στα κλειστά μου χείλια
όσο κι αν είναι αθώο
με γεμίζει ηλεκτρισμό

στο ρουφηχτό σου φιλί
η γλώσσα γίνεται έμβολο

έρχεσαι και με δαγκώνεις στο στόμα

μου ανάβεις πυρκαγιά
και το κορμί μου καίγεται



Κώστας Ριτσώνης


…………………………………………….


Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΣΧΕΣΕΩΝ

Αστροφεγγιά μου

ολόκληρη
λοξοδρομείς στον άνεμο
κομμάτια ξεγνοιασιάς
στους κάλυκες της νύχτας

Τα μυστικά σου μπράτσα

ξετύλιχτα ανεμίζεις
νιώθοντας πως πολλοί
αρέσκονται καιρό
στη δυναστεία των υποσχέσεων



Δημήτρης Παλάζης

………………………………………..


Σπατάλησε  
μια ολόκληρη όμορφη μέρα
κοιτάζοντάς την
τι άλλο να' κανε ;



Μαρία Λαϊνά

………………………………………….




ΤΟ ΤΣΑΚΜΑΚΙ

Ένα ποίημα κάνε μου

με πέτρα και φυτίλι
ένα ποίημα μικρό
ίσα ίσα να χωρά στην τσέπη:

μήπως και μου ζητήσουνε

φωτιά στο δρόμο.



Σάββας Πατσαλίδης

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015






τα βήματα

Τα λασπωμένα βήματα στο πάτωμα
Μην βάζεσαι να καθαρίσεις
Eίναι πρωί ακόμη
Κι έξω
βρέχει.

Στράτος Κοσσιώρης

……………………………………….



H πόρτα του καλοκαιριού

Τρίζοντας σέρνει ο τελευταίος τζίτζικας
Με κόπο
Και κλείνει την πόρτα του καλοκαιριού



Νίκος Γαζέπης



……………………………….



όλα φεύγουν

Όλα φεύγουν.
Ν ΄αγκαλιαστούμε
Ναμείνει κάτι.


Αλέξανδρος Φωσταίνης


………………………………….



Πάντα με τα ξερά
Τα χλωρά για τους άλλους


Κυριάκος Συλφιτζιόγλου  



…………………………………………..



Σε γνώρισα  στο σκοτάδι
Σε δωμάτια με λάμπες ηλεκτρικές
Σε χαμηλούς τεκέδες
Θέλησα να σε βαφτίσω στο φως
Μα εξαερώθηκες


Ηλιανός Ορέστης  


…………………………………..


H ποίηση

Μοιρασμένη στα δυο
ανάμεσα στο αγκυροβολημένο σώμα
και στον πόθο που απέπλευσε 

Μιχάλης Παπαδόπουλος


……………………………………
Aπό την << Πορεία του Μεγαλέξαντρου >>

Ας ξεκινήσω πια κι εγώ για κάποια μάχη,
για  κάποιο τέλος.
Ας φτάσω ως στις Ινδίες κι ας  μου το πούνε
πως άδικα περπάτησα.


Λάμπης Χρονόπουλος  


…………………………………….


Παιχνίδι του χρόνου

Απλώσαμε την τσόχα
Μοιράσαμε τα χαρτιά.

Κράτησες για πάρτη σου
Τα σημαδεμένα.

Ο χρόνος στεκόταν
Ακριβώς πίσω σου.

Μαρτύραγε τα νούμερα.


Θανάσης Βενέτης

…………………………………..                 


O μονήρης άγγελος

Όταν βαδίζοντας αργά
σε κάποιο δρόμο του πάρκου,
δεις να σηκώνονται
άξαφνα τα ξερά φύλλα
σαν από ανεμοστρόβιλο
είναι ο άγγελος που υψώθηκε
χτυπώντας τα φτερά του
ο άγγελος ο μονήρης
ο περιπατητής.


Γιώργης Μανουσάκης  


………………………………………….                         


9η ώρα

Καΐσια γλυκά σαν τα χείλια σου
Σταφύλι σουλτανί από τα Εξαμίλια
κομμένο πριν σκάσουν τα δόντια του ήλιου
Φρέσκο ζεστό  καλοψημένο χωριάτικο  ψωμί
Απλωμένο πάνω στο κόκκινο τραπεζομάντιλο
Το νερό δροσερό σε  ψηλόλιγνη  κανάτα
Σ’ έβλεπα μες στα μάτια και το στόμα
Άρχισες το τραγούδι καθώς κερνούσες
Με δυο φιλιά έκανες την αρχή



Σταυριανός  Αγοραστός 

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015


Λες κ’ ήτανε χθες βράδυ ακρογιάλι το σώμα μου`
τα χέρια σου δυό μικρά τρυφερά καβούρια.



Μάτση Χατζηλαζάρου


…………………………………………..




Γερνάνε οι παλιοί μου ήρωες
Γερνάνε τα μπακ οι μπαλαντέρ οι κυνηγοί
Αξύριστοι θλιμμένοι
Με κοιλιές
Κλωτσάνε πέτρες στα στενά της Καλαμάτας
Λες κι έχουν κάτω απ’ τη φανέλα τους τη μπάλα
Σε πεζοδρόμια πίνουν Άμστελ
σε σκαλιά
γερμένοι μπρος
να σηκωθούν έτοιμοι απ’ τον πάγκο
να μπουν ξανά στο γήπεδο
ένα χαμένο
να γυρίσουνε παιχνίδι



Γιάννης Τζανετάκης



………………………………………………


Ανοίγεις τα φτερά σου
κι είναι
σαν να πετώ εγώ

Κατερίνα Κατράκη


……………………………………….


Kατηφορίζοντας κατρακυλάω
Σα χιονοστιβάδα

Θα συντριβώ
Ή θα συντρίψω;


Μανώλης Χατζηϊωαννίδης


…………………………………


καλώδιο`
Το κλάμα σου
Το πιάνω με βρεγμένα χέρια


Μιχάλης Γκανάς


…………………………………





Tρία Άλφα, Αγάπη, Αμφισβήτηση, Απλότητα,
Τα πρώτο στόχος. Το δεύτερο καύσιμο, το τρίτο εργαλείο.



Γιάννης Δημητρόπουλος


…………………………………………….


AΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ…

Εγώ έχω ένα φουσκωμένο πλοίο με πολύχρωμους δρόμους
Στις διώρυγες στενεύει στ΄ανοιχτά πίνει τα κρασιά του
Γεύεται τους λωτούς κάθε λιμανιού



χωρίς φόβο.



Δ. Π. Παπαδίτσας


…………………………………………………



Mην ξεριζώνεις την πεταλίδα
Μην καταπίνεις τα όνειρα





Έφη Κατσουρού

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015



Μ' ΑΓΑΠΑΣ

Μ' αγαπάς

όπως κι ο ίδιος ο Θεός μου.
Με παίρνεις τηλέφωνο,
όταν απουσιάζω-έτσι λες,
κι όταν μένω σπίτι,
με στήνεις.



Μ. Νικολάου

………………………………………………………




Mου' σπασες την καρδιά μου
σε χίλια κομμάτια
να μαζεύω να μετρώ.
Ένα τα χειλάκια σου
δύο η μυρωδιά σου
τρία τα ματάκια σου
τέσσερα η τρέλα σου
ναι, η τρέλα σου'
σ' αυτήν ποντάρω τώρα
να ξαναβάλει τη σπασμένη καρδιά μου
στο μισό μου κορμί
μ' ένα  απροσδόκητο νεύμα
ένα κεραυνοβόλο τηλεφώνημα.



Δημήτριος Μουζάκης

……………………………………………………..


Όμορφη νύχτα, θα σε πάρει
στην άτολμη αγκαλιά της
δίχως κραυγές και βία.

Όμορφη νύχτα θα σε πνίξει

στην άγρια αγκαλιά της
δίχως ηθικές και δισταγμούς.



Βασίλης Ρενιέρης
………………………………………..

ΜΟΝΑΧΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

Έστρωσα και ξέστρωσα

Κι ο ύπνος δε με πήρε
Μονάχα ένα όνειρο
Με πήρε και με σήκωσε
Και τρόμαξα εκεί ψηλά



Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου




ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ

Ο

ουρανός
μάζεψε
σύννεφα
χτες
σταγόνα-
σταγόνα
το αίμα
της
καρδιάς
μου
και
σήμερα
βρέχει.



Κώστας Ταχτσής
………………………………………………………………………….

       ΜONAXOΣ

Δεν μπορώ τη μοναξιά

νερό και ψωμί στα μερόνυχτα να μου μοιράζει.
Θέλω τους ήχους από τις όχτες ή το πολύ πολύ
ένα πουλάκι στο αυτί μου

Mάρκος Μέσκος

……………………………………………………………………………



     ΜΕΡΕΣ

Τι έχουν κάποιες μέρες

και δεν περνούν
τι τις πονά 
και είναι δακρυσμένες
τι θέλουν
και ζητιανεύουν στην πόρτα μας;



Αλέξανδρος Βαρναριώτης