Ο γιος μου
(στον Θ.Χ.)
-------------
Ο γιος μου
δουλεύει στα σίδερα
κι' έρχεται κατακομμένος
δουλεύει γκαρσόνι
για τα φιλοδωρήματα
τον λιώνουν τα βλέμματα
ο γιος μου κάνει θελήματα
πεθαίνει ο ήλιος μέσα του.
Ο γιος μου μαζεύει ελιές
μαυρίζουν πίκρα τα χέρια του.
Είναι καλός ο γιος μου
ομορφόπαιδο
όλοι τον αγαπούν.
Κάποτε τον φωνάζουν
και σε άλλες δουλειές
κάποτε τις νύχτες
τον φωνάζουν
από τους ουρανούς
να κάνει τον άγγελο
να ανεβάσει τους πληγωμένους

Γιώργος Χριστοδουλίδης

……………………………………….

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΗΛΙΟΣ

Δεν θέλησε να το παραδεχτεί.
Βγήκε δίχως παλτό
με τα μαλλιά γυμνά να κολυμπούν στον άνεμο.

Δεν θέλησε να το παραδεχτεί.
Βγήκε νωρίς
και βάλθηκε να κάνει οδοφράγματα
σ' όλη την πολιτεία.

Δεν θέλησε να το παραδεχτεί,
πως είχε ακόμα
πολλά χιόνια
πολλές νύχτες ο χειμώνας.

Πήγε στις κάτω γειτονιές
πού 'κανε κρύο και μούχλα
πήγε στις κάτω γειτονιές
και σάρωσε την πίκρα.

Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος

…………………………………………..

 

  Το ποίημα δεν είναι σαν τα φύλλα που ο άνεμος σέρνει στους δρόμους, δεν είναι ακίνητη θάλασσα, αραγμένο καράβι… Το ποίημα είναι σπαραγμός, ένα καρφί στην καρδιά του κόσμου! Το ποίημα δεν είναι φωνή, πέρασμα πουλιού, είναι πυροβολισμός στον ορίζοντα! Το ποίημα δεν είναι άνθος που μαραίνεται, είναι βαλσαμωμένος πόνος! 

Αναστάσης Βιστωνίτης

……………………………………………….

Θέλω τον έρωτα 
από την αρχή 
το θάνατο των μικρών 
και μεγάλων πραγμάτων 
μ' ένα φιλί να επουλώνει.

Οι ώμοι 
του ορίζοντα γραμμή.
Πιο κει
τελειώνει ο κόσμος
όπως τον ξέρεις

Λίνα Στεφάνου

…………………………………….

Rebus  
 

Είδες κίτρινο 
μπήκες στο ταξί 
κι έφυγες. 

Aλέξιος Μάινας

……………………………………..

Aγρυπνία

Τα παιδιά αναίτια πεθαίνουν

σαν τα κρινάκια στο βάζο

δίχως το γιατί να γνωρίζουν.

Τα κοχύλια άψυχα στην άμμο

Μαρτυρούν ένα άδοξο τέλος,

που το πέλαγος τους χάρισε.

Τ' αστέρια νωχελικά φωτίζουν

τα νεκρά κορμιά των αστέγων

δίπλα σε κάδους απορριμάτων.

Κι εγώ σε μια ιδιότυπη αγρυπνία

κοντά στο τζάκι καθισμένος

καρτερώ τους άλλους ν ' αντιδράσουν...

Σπύρος Αυλωνίτης

…………………………………………

To φιλί σου

Σα θεία κοινωνία

Θα μεταλάβω

Μ’ αν είν’ Ιούδα

Φιλί

Με τη μετάληψη

Βαμπίρ θα γίνω

Να σου ρουφήξω

Το αίμα.

Νικολέττα Σίμωνος