Πολυάσχολος καθώς ήταν
δεν είδε την άνοιξη που προσπέρασε.
Κατακαλόκαιρο και φοράει
ακόμα το παλτό του.



Δημήτρης Χοροσκέλης

........................................................................

Σωριαστήκαμε πάνω στις πέτρες
από την κούραση της διαδρομής.
Σ' αυτές τις πέτρες που κάποτε μας άφησαν
να γλιστρήσουμε ανάμεσά τους
και να βγούμε στο φως



Γιάννης Αλεξανδρόπουλος

…………………………………

ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ

Ναυάγησα σ' όλες τις άκρες
της θάλασσας.
Όμως
στο δωμάτιό μου ήταν
που χάθηκα.



Πάνος Πρωτόπαπας

.....................................................................

   Ο ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ

Καλή η αστική μας κοινωνία
μα όταν γελάει
στο βάθος βλέπεις τον σάπιο τραπεζίτη.


Σαράντος Ντουφεξής

................................................................................

Στο κολιέ τα αληθινά μαργαριτάρια κροταλίζουν
τις καλοκαιρινές σου επιθυμίες σε συμπύκνωση.
Όταν έσπασε ο κρίκος χύθηκαν στο πάτωμα.
Για άλλη μια φορά δεν πρόλαβαν να λάμψουν.



Έλσα Κορνέτη

..........................................................................................................................

PEUGEOT
Ποιήτρια, με εξαιρετική ευαισθησία, νοημοσύνη και ψυχή, με αντιμετωπίσιμη τάση προς τη μελαγχολία και με ανεπτυγμένη αίσθηση ευθύνης, αναζητεί εργασία πλήρους απασχόλησης που να τη βοηθά να ζει. Διαθέτει φαντασία, ενεργητικότητα, πολύχρονη προϋπηρεσία στις λέξεις πένθους, και σπάνιες καλοκαιρινές αναμνήσεις. Έχει παρακολουθήσει τον ήλιο να δύει, το φεγγάρι να ανατέλλει, κι αντίστροφα, ενώ ειδικεύεται εξίσου στα σκούρα και στα φωτεινά χρώματα. Έχει βραβευτεί για τις επιδόσεις της στη σύνθεση και εξισορρόπηση αόρατων υλικών σε διεθνές επίπεδο. Παρακαλώ  μην επικοινωνήσετε για θέσεις εργασίας που απαιτούν επανάληψη ανούσιων κινήσεων σε υγρούς και κακοφωτισμένους χώρους όπου απαγορεύεται το κλάμα. Αφήστε τις δηλώσεις ενδιαφέροντος και τα στοιχεία  σας στον πίσω υαλοκαθαριστήρα του πορτοκαλί Ι.Χ. που περνάει από τη γειτονιά σας τα απογεύματα. Θα επικοινωνήσει εκείνη μαζί σας.



Λένα Καλλέργη

..........................................................................................................................

για άλλους φυλαγμένο

Στοίβαξε το παιδί καρέκλες ίσαμε τον ουρανό

να φτάσει το βάζο με το μέλι.

Η μάνα του πρόβαλε πίσω από ένα σύννεφο

και του τράβηξε το αφτί:

Το φυλάμε για τους μουσαφφαίους, είπε,

δεν είναι για τα μούτρα σου

τα βάζα με διαλεχτό λιωμένο ήλιο.

Xρήστος Αρμάντο Γκέζος