Σε βήμα παρέλασης

Από παρουσίαση σε παρουσίαση 

πηγαίνοντας για να εκθέσει 

την συγγραφική σοδειά του περασμένου χρόνου 

σε όλη τη ρημαγμένη επικράτεια, 

σε χωριά και πόλεις 

σε ακροατήριο ανθρώπων που αγαπούν 

τα αναγνώσματα πριν τον ύπνο με το πορτατίφ ανοιχτό 

ευτελίζοντας τη τέχνη του με την τόση επιτυχία 

που του κακοφόρμισε το πρόσωπο 

απόψε θα μας διηγηθεί ακόμα μια φορά 

για το βιβλίο που συνέγραψε πρόσφατα 

ενώπιον του ακροατηρίου 

στο πολιτιστικό κέντρο του χωριού Άσσηρος Θεσσαλονίκης. 

Με τον καιρό, απέκτησε θαυμαστές και υποτακτικούς

- κάθε χρόνος και βιβλίο, κάθε φίλος και κριτικός - 

είναι το σύνθημα και το παρασύνθημα 

η αμπάριζα και το κουτσό σε μια χώρα που λιγοστεύει 

ένα μετερίζι ανθρώπων που ευλογούν 

τα ράσα και τα κοσμήματα υπό το μακρινό φως της λάμψης του νέον 

σε έρημες πλατείες, όπου στεγάζουν ερημιά και απόγνωση 

και που το θέαμά τους πια μας απολιθώνει. 

Το δράμα όμως είναι κρυφό και υποδόριο:

 Έστω κι αν σφαλίζει καλά τις νύχτες την πόρτα του 

δεν το κάνει από τον φόβο των κλεφτών 

αλλά από τον αυτόκλητα προσκεκλημένο 

που του μίλησε κάποτε για της ψυχής το ξεπούλημα 

και του χρήματος τον αυτοσκοπό 

με αυτές τις τύψεις τραβάει βίαια επάνω του το πάπλωμα  

ὀχι για να κρύψει την αγωνία της νύχτας 

αλλά για τους εφιάλτες που καραδοκούν σαν κατάμαυρα φτερά 

πάνω στην επιτυχία ενός ονόματος 

που κατακτήθηκε με τόσο βάναυσο τρόπο 

αλλά που τρέμει μήπως καταρρεύσει κάποτε 

σαν τον παγετώνα μέσα στην κρύα 

και αβαθή θάλασσα 

της ανωνυμίας

Γεράσιμος Δενδρινός