ΔΟΚΑΝΟ

Θα σου φτιάξω μια λευτεριά
να χωράς

θα σε κλείσω μέσα
κρυμμένη
να μη στην πάρουνε

κι απ' έξω αλυσίδες, λουκέτα
να μη στην κλέψουνε

και μάνταλα
πολλά μάνταλα

κι εγώ στην πόρτα
μπροστά

να φυλάω



Αντώνης Λεγάκης

…………………………………

 

TO ΦΕΓΓΑΡΙ ΣΤΟ ΦΕΓΓΙΤΗ

Έκλεψες πάλι την πανσέληνο
απόψε
άνοιξες το φεγγίτη σου
κι αφαίμαξες όλο το λευκό
της νύχτας
έκλεψες την πανσέληνο
και έγινες ποτάμι
έγινες βροχή και φεύγεις
ανάμεσα από τα δάχτυλά μου



Ευριπίδης Κλεόπας

…………………………………………………………………

θεοί άνθρωποι & κτήνη

τα χρόνια μου
γυρίζουν στην πόλη μόνα αδέσποτα σκυλιά πεινασμένα
κοιτάζουν τους θεούς οκνηρούς και τους ανθρώπους να τρέχουν
δεν τα ταΐζει κανείς



Ιωάννης Τσίρκας

…………………………………………

ΑΓΑΠΗ

Μην ξεχαστείς
στο πικρό 
της 
ιαχής
που είμαι



Κώστας Ρεούσης

………………………………………………………………

OΡΙΖΟΝΤΑΣ

Σωκράτους
Εγνατία
Παύλου Μελά
Τσιμισκή
Παραλία
Τσιμισκή
Παύλου Μελά
Εγνατία
Σωκράτους



Δημήτρης Ευθυμιάδης

…………………………………


 
 

 

Η ΛΙΖΑ

Όταν τελειώνει τις δουλειές στο σπίτι
κατεβαίνει στη αυλή.
Στο πεζούλι σε μια πέτρα
σπάνει αμύγδαλα και τραγουδά,
κάτι μακρόσυρτα λυπητερά τραγούδια
απ' τα μακρινά νησιά της.
Δεν έχει κλείσει ακόμα τα είκοσι,
η Λίζα με την υπέροχη φωνή.

Μόλις αρχίζει, σταματώ γραψίματα
σβήνω το τρανζιστοράκι
θλίβομαι για να την ακούσω-
τσάκισμα και στίχος στεναγμός κι αμύγδαλο,
έτσι νιώθω σιγά σιγά τη νοσταλγία της
να γίνεται δική μου.



Αντώνης Περαντωνάκης

................................................................

ΣΗΜΑ

Πάλι μ' αποφεύγεις
                               πως μ 'αποφεύγεις.
Όπως τ' αστροπελέκι τ' αλεξικέραυνο
η μάνα το μάτι του μεγάλου παιδιού της
ο έμπορος την ύποπτη πραμάτεια ο φοιτητής
το αίμα της γριάς τοκογλύφας.

Σ' αυτή την ξερή γούβα του φθινοπώρου
δόξα ανάβαλέ μας για πιο εύθετους χρόνους.

Γιάννης Δάλλας

……………………………………

O ΠΟΙΗΤΗΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει
αυτός εκεί:
τα ποτίζει, τα σκαλίζει,
τα κλαδεύει
κι ούτε που βαριέται
κι ούτε που κουράζεται

Μάκης Τσίτας