HMEΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ

   Πέτα μου χώματα , μουγκό παιδί.

    Με ξερά χόρτα άγονης κοιλάδας,

         εκτεθειμένης στη ζέστη,

     με τους αιωνόβιους κάκτους,

        τ’ αφυδατωμένα ρυάκια,

           τ’ απότομα βράχια,

               σκέπασέ με,

         και κλάψε γι’ αυτούς

         που μ’ εγκατέλειψαν.

         Γεράσιμος Δενδρινός