Η βροχή μέσα

περίσσεψαν μόνο αυτά εδώ τα ψίχουλα
ένα μολύβι
ένα στόμα που γελάει
ένας φλιτζάνι από καφέ άπλυτο για αιώνες
ένα θυμωμένο ρούχο
που δεν ήρθες
μια τσαλακωμένη επιθυμία που ταξίδεψε ποδοπατούμενη απ’ το πλήθος
την πάτησα κι εγώ κάποτε
πλήθος ήμουν
δεν την είδα
τώρα περίσσεψαν μόνο αυτά εδώ τα ψίχουλα
θα τα αφήσω
να ζήσουν ήσυχα
για πάντα
πάνω στο τραπέζι
και θα μετακομίσω



Eιρήνη Σουργιαδάκη

 

.....................................

πάνε οκτώ ώρες
που...........
κι εγώ που ανησυχώ
πώς θα περάσουν
τόσα χρόνια
δίχως.........



Έφη Καλογεροπούλου

 

.....................................................

ΑΙΔΟΙΟ ΜΑΧΗΣ

Ριπές ήταν:

Μία πρώτα,
μετά άλλη,
κι άλλη κι άλλη…

Εγώ
είχα εξαρχής παραδοθεί
στον πόλεμο αυτόν

χωρίς εχθρό

με ένα θύμα
μόνο
- εμένα

και με έναν
μόνο
νικητή˙

- εσένα;

Ή κανένα;



Σοφία Γιοβάνογλου

 

....................................................

                 ΦΙΛΟΨΥΧΙΑ

Κοιτάζοντας τον εαυτό του μέσα στον καθρέφτη,
ψιθυρίζει:<<Φίλε μου, δυο ανθρώπους στη ζωή μου
αγάπησα τόσο πολύ. Εμένανε κι εσένα>>.



Τάκης Σκανάτοβιτς

...........................................................................

ΔΑΚΡΥΑ

Όταν με γνώρισες. μου υποσχέθηκες να πάρεις απ' τα μάτια μου αυτή τη σκιά της μελαγχολίας και της θλίψης, που είπες ότι έβλεπες.
Δεν μου είπες όμως, ότι σκόπευες να τα κάνεις να γεμίσουν με δάκρυα.
Να περνας καλά αγάπη μου, όπου κι αν είσαι.



Τζούτζη Ματζουράνη