για που;

...ωρα πολλή σε σκέφτομαν σε σκέφτομαν σαν 'εστριβες...σε σκέφτομαν μονος σαν εστριβες τη γωνιά...για πού;...εσυ τόξερες;...όμως εγω εγω πού να το ξέρω που κουβαλουσα στις τσέπες μου αδιάβαστα...βιβλία αδιαβαστ...ποιητών...κι άλλα χαρτιά πολλα στρατσόχαρτα γραμμενα απο τα χέρια...των...τρελών...παγωμενα απο το τρίξιμο του μυαλού...του μυαλου το τρίξιμο...μπροστα στό φάντασμα της παρουσίας σου...πουλια δίχως φτερα...γυμνά πουλιά...σέρνονταν στο βρώμικο πλακόστρωτο...  

Mάκης Λαχανάς

………………………………………………..

Νυχτώνει...

Βήματα ακούστηκαν στην πόρτα,

μα εσύ δεν γύρισες ποτέ,

Το βουητό της πόλης σε μέθυσε...

Κίτρινα φώτα, που φέγγουν θαμπά,

στολίδια φθηνά, σε άδεια αγκαλιά...

Με τι αντίτιμο;

Σε λίγο νυχτώνει...

Βιβή Αντωνάκη

………………………………………..

O TOΞΟΤΗΣ

Το ουράνιο τόξο

Απ' τη φαρέτρα του σύμπαντος

Πήρε εφτά χρωματιστές σαΐτες,

Και σημαδεύει τις μπόρες μας.

Γιάννης Δ. Αλεξίου

………………………………………..

ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ 62

Το λεωφορείο της γραμμής 62

κάνει μεγάλη διαδρομή

μιά ώρα πήγαινε

και μία έλα

εκτός και αν πιαστεί σε μποτιλιάρισμα

ή ξεφορτώνει γριές σε κάθε στάση

ή φτύσει ο οδηγός καμία σωφερίνα

ή γίνει ατύχημα

-κόσμος, μανάδες, χωροφύλακες-

ώσπου να ξεμπερδέψουμε

καθυστερεί.

Αλίκη Γιατράκου Fossi