Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014


ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Κάθε μέρα αποζητώ
τη γεύση του κορμιού σου.
Κάθε ανάσα μου ψάχνει μονιά
στη λόχμη του λαιμού σου.
Όλα τα σ' αγαπώ μου τάματα
στα εύσαρκά σου χείλη.

Το σκονισμένο μου γραφείο
η απόγνωση του αγέννητου παιδιού
οι βαλίτσες στη έξοδο κινδύνου
θαμπώνουν στο ξέφωτο της αγκαλιάς σου.

Πώς να μην σ' αγαπώ;
Είναι ο μόνος τρόπος
πια
για να υπάρχω.



Δώρα Κασκάλη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου