Κάτι αμαρτωλό
έρχεται
προς τα εδώ.

Εγώ η ίδια.
Και τα σιγανά ποταμάκια.



Λένα Φυτιλή

……………………………………………………………….

Φτώχυνε η μέρα ξαφνικά
φύγαν οι ώρες...

μείνανε δυο στιγμές
αυτή που λέμε <<καλημέρα>>
αυτή που λέμε <<καληνύχτα>>



Θέτις Καλαντζή

……………………………………..

Είμαι η στιγμή του ονείρου.
Κείτομαι ανάμεσα στα κύματα και το χρόνο.
Στρόβιλοι έρωτα εισδύουν μέσα μου.
Είμαι μια χαρακιά στην άμμο.
Είσαι τα νιάτα του χρόνου
και ο ανυπόμονος ουρανός.
Είσαι η μοίρα που παφλάζει.
Η παρακμή διαφαίνεται αιχμηρή.
Η μονιμότητα θρυμματισμένη.



Βαλεντίνη Λ.

……………………………………………………………………………..

ΒΛΑΣΤΗΣΗ

Στα χέρια μας ακμάζουν τα παιδιά μας
Και παίζουν με την κόμη μας
Κι ακούνε τη λαλιά μας.

Η κεφαλή μας ζει
Μαζί με τους κορμούς μας
Δόξα σε μας και στις γυναίκες μας
Και δόξα στα παιδιά μας.

Ανδρέας Εμπειρίκος

………………………………………..

XΡΥΣΑΝΘΕΜΑ

Αυτός ο χειμώνας ήρθε χωρίς φθινόπωρο,
Χωρίς χρυσάνθεμα,
Ωραία, πολύχρωμα λουλούδια` υγρές φωτιές,
Στερνές αναλαμπές,
Από το ακόρεστο καλοκαίρι
Που χάθηκε.



Τάσος Κόρφης

……………………………………………………………………..

EΠΙΓΡΑΜΜΑ

Όποιο κι αν σ' έπνιξε νερό

< νερό πού μπόρεσε να πνίξει εσένα >

μονάχα μαυροθάλασσα λογιέται.




Θάνος Ξηρός