ETΣΙ ΣΥΧΝΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΕΝΑ
ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΟΛΕΤΟ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ.



Οδυσσέας Ελύτης

..............................................................................

Ήχος γλυκός

Μετρώ τις χάντρες του κομπολογιού μου.
Αστράφτουνε
κεχριμπαρένιες κι όμορφες
μπροστά στο φλογισμένο
μέτωπο του ηλίου .
Όπου να ‘ναι θα δύσει ο ήλιος
πίσω απ’ τους λόφους της απέναντι στεριάς θα χαθεί.
Σαν πέσει η νύχτα
οι χάντρες του κομπολογιού μου οι ετερόφωτες
δεν λάμπουνε πλέον
ακούγεται όμως ο ήχος τους
γλυκύς , κρυστάλλινος , καθώς
γλιστρούνε ζωηρές
στα δάχτυλα μου. 



Xάρης Ψαρράς

.............................................................

άνθρωποι φτωχοί του λιμανιού
καράβια έρχονται και φεύγουν
ενω αυτοί μένουν σ' απόμερες γωνιές
όπου το κύμα σπρώχνει το βούρκο του



Μόσχος Λαγκουβάρδος

.................................................................

Mικρό μου λουλουδάκι
το μάτι δύκολα σε βλέπει
το παπούτσι εύκολα σε πατάει

πρέπει κανείς να σκύψει
για να σε χαρεί

Δημήτρης Τσίτος

………………………………….

      ΖΗΤΗΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ

Ο έρωτας είναι ένας οδοστρωτήρας
που ισοπεδώνει τα πάντα στο διάβα του.
Αν του αντισταθείς, θα σε κάνει να το μετανιώσεις.
Κι αν εδώσεις, θα υποφέρεις αφόρητα όταν τον χάσεις.
Τελικά τι είναι προτιμότερο;
Να βουτήξεις στο ηφαίστειο και να σε κάψει η λάβα
ή να στέκεσαι αιωνίως πάνω απ' τον κρατήρα;



Ν. Γ. Λυκομήτρος

……………………………………………..

ΤΟ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ

Πάρε με κάτω από την ομπρέλα σου.
Σε λίγο θα βρούμε τον ίδιο βηματισμό.
Θα κρατάμε την ομπρέλα μ' ένα χέρι
χέρι δικό σου και μ' ένα δικό μου.
Όταν θα σταματήσει η βροχή
θα 'χουμε ξεχάσει να την κλείσουμε
θα 'χουμε σταθεί στη μέση του δρόμου.
Ο κόσμος θα μας περιεργάζεται
και θα τον αγνοούμε.
Θα 'χουμε χαθεί
σε κείνο το φιλί που υποσχεθήκαμε
και η ομπρέλα θα γίνει αερόστατο.



Άγγελος Αντωνόπουλος