ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

Πολλά βιβλία ποιημάτων
με θερμές αφιερώσεις
από ανώνυμους σε επώνυμους ποιητές
βρίσκω στο Μοναστηράκι

Σ' αυτό το παζάρι της Κυριακής
ψάχνω να βρω και το δικό μου
που με τιμή κι εκτίμηση
σου είχα αφιερώσει



Νίκος Βασιλάκης

..................................................................................

ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Τις πόρνες, που παλιά πήγαινα,
τις πλήρωνα ύστερα από την πράξη μας.
Με σένα όμως ματώθηκα,
δεν ήμουνα προετοιμασμένος,
όταν στο τέλος του ιδανικού έρωτά μας
μου ζήτησες ένα κατοστάρικο.



Περικλής Σφυρίδης

............................................................................................

Καλλιγραφία

 Τι όμορφα φωνήεντα
τι σύμφωνα καλοβαλμένα
καλλιγραφούν
τα μάτια σου πάνω μου!



Ελένη Κοφτερού

…………………………………………….

                                      [Γιαννούλης Χαλεπάς]

Ολόκληρο νησί μαρμαράδων
και μάρμαρο δε βρέθηκε γι' αυτόν

με λίγο πηλό
έπλαθε τον κόσμο του

αυτός δεν ήταν μαρμαράς
ήτανε πλάστης



Ντίνος Χριστιανόπουλος

..............................................................................

ΣΤΑΜΝΑ

Σπασμένη στάμνα ο χρόνος μου
στέρεψαν δια μιας όλοι οι χυμοί.
Τίποτα να μην κρατήσει πια ο πηλός;



Aμαλία Ρούβαλη
    

  

........................................................................

Όπως είπε ο Σταντάλ οι τέλειες γυναίκες
είναι για τους άντρες που δεν έχουν φαντασία.
Κατ' επέκταση το τέλειο ποίημα
για όσους δεν αντέχουν να δουν τις ρυτίδες κάτω από το μακιγιάζ.
Εσύ βέβαια πιστεύεις ότι αληθινή ποίηση σημαίνει
τα μάτια να είναι διαρκώς υγρά
και να γράφεις κρατώντας στα χέρια χαρτομάντηλα.
Λες και μπορεί κάποιος να παίξει ένα κοντσέρτο βιολιού
ή να σμιλεύσει ένα άγαλμα αν τα χέρια του τρέμουν από συγκίνηση.
Αλλά τα ψεύτικα ποιήματα, όπως και τα faux bijou,
μοιάζουν πάντοτε πιο λαμπερά, πιο πολύτιμα.
Επομένως τα ποιήματά μου δεν είναι για σένα ma chérie.
Εσύ ποθείς «αβυσσαλέα πάθη» και «ζοφερά σκοτάδια»
κι εγώ το μόνο που έχω να σου προσφέρω είναι τη λέξη adieu. (Χωρίς εισαγωγικά)

Χάρης Βλαβιανός

.....................................................................

Ένα βέλος έρωτας σχίζει τα μάτια του η οπτασία της.
Στα χέρια του γλιστρά λευκή συλφίδα η επιθυμία τρέμει.

Μια χελιδόνα μπαίνει στο δωμάτιο 
κάνει το γύρω του κρεβατιού σφαδάζουν κορμιά.

Έκτωρ Πανταζής

……………………………………………..

Aρχίζει ο Αρχίλογος
ένα βαρύ ρεμπέτικο δικό του

<< Θεριό του έρωτα ο πόθος
κουλουριασμένος στην καρδιά
έχυνε συννεφιά στα μάτια
και σάλευε τα σωθικά >>

Ο Μάρκος παίζει το μπουζούκι
χορεύει ο Ζορμπάς ζεϊμπέκικο
κι ο Άδης επικράνθη



Κώστας Μπαλάσκας