ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ

Γράφω θα πει δρόμος
   <κι αντίστροφα...>
θα πει δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω
θα πει γυρνάω
περπάτημα
δημοσιές
σταυροδρόμια
θα πει
τόποι / σταθμοί / πολιτείες / άνθρωποι
μουσικές των ανθρώπων

Γράφω θα πει δρόμοι της μουσικής
          και της αγάπης



Θεόδωρος Μπασιάκος

.........................................................................

   Δέντρο

Είμαι ένα δέντρο γυμνό
που πληθαίνει στη ρίζα.
Δεν έχω ίσκιο.
Τα φύλλα μου στη γη τα ρίχνω
για ν΄αφρατεύει το χώμα
κι από τα λουλούδια μου
είναι οι στήμονες κομμένοι
μη γίνει ο ύπνος μου μυριστικός
και λιγοθυμήσει
κανένα όνειρο ανήλικο
μες το αειθαλές δικό μου.
Ανήκω μόνο στη βροχή
στον άνεμο
και στη βουρκωμένη
ερημιά του  τοπίου.
Μου ανήκει
το τρέμουλο
μιας πλάτης
που ακούμπησε φευγαλέα
ο δισταγμός του μαχαιριού
πριν με  χαράξει για πάντα.



Λίλιαν Μπουράνη

...............................................................

<<Πέρα απ' τη νύχτα τι υπάρχει;>> ρώτησε ο ποιητής
-Υπάρχει το άλικο χρώμα των χειλιών σου
Ένας σάρκινος ήλιος σε σχήμα καρδιάς
Ένας ψίθυρος σε σχήμα κερασιού
που αιωρείται σαν βαθυκόκκινο σεντόνι



Σπύρος Μακρής

..............................................................

Tα χέρια του χούφτωναν τα στήθια μου
σαν ναυαγός στα μεσοπέλαγα
που σκαρφάλωνε σε βραχονησίδα



Γρηγορία Πούλιου

……………………………………………

TO AHΔΟΝΙ ΑΡΩΜΑ 

καφές κι από ρεβύθι
κι ούτε ζάχαρη
κείνο το κόχλασμα
να μουρμουράει στο μπρίκι

μα πάνω απ' όλα
το αηδόνι άρωμα
και οι φουσκίτσες: έκρηξη κενού
μες στο φλυτζάνι

<<πολλά βαρύς>> και κάτι
ξανά ξυστά στο ποίημα-
κύματα που κυλούν στην πορσελάνη
γουλιά γουλιά την ευφροσύνη μιας ψυχής

μα πάνω απ' όλα το αηδόνι άρωμα!



Κώστας Ριζάκης

……………………………………………………

ENOIKIAZETAI

Ενοικιάζεται
ένα μέτρο και εβδομήντα δύο εκατοστά
Σώμα.
Απόπειρες συνουσίας, πολλές.
Απόπειρες έρωτα, μετρημένες.
Απόπειρες αυτοκτονίας, μια.

Σε περίοδο κρίσης ενοικιάζεται,
έφτασε πια τη μέση ηλικία
με μόνη κατάχρηση αυτή
των αισθήσεων, κυρίως, της όρασης.

Ενοικιάζεται. Δεν πωλείται,
αφού η κάτοχός του επιστρέφει κάθε που,
ο άνθρωπος νυχτώνει δίχως φως.

Πληροφορίες εντός.



Μαρία Τσιράκου

.............................................................................

           ΑΠΕΝΑΝΤΙ 

Εσείς που τρέχετε τις λεωφόρους και στις εθνικές

αν τύχει κι ανταμώσετε στο δρόμο σας

το συντριμμένο καύκαλο κάποιας χελώνας

μην προσπεράσετε αδιάφοροι.

Γύρευε κι εκείνη όπως κι εσείς να πάει απέναντι

σ’ ένα κόσμο διαφορετικό

τον κόσμο που κι εσείς δαιμονισμένοι

τρέχετε και δεν σώνετε να φτάσετε.



Tάσος Γαλάτης

...........................................................................

Υπάρχει κάτι μαγικό στα βιβλία
το πάθος μου γι' αυτά
με φέρνει πιο κοντά
στο όνειρο

η βαρύτητα της σιωπής τους
την ώρα που τ' αγγίζεις!



Γιώργος Αλισάνογλου