Μέσα στις πέτρες 

Κι όμως δεν αυτοκτόνησα.
Είδατε ποτέ κανέναν έλατο να κατεβαίνει μοναχός του στό
πριονιστήριο;
Η θέση μας είναι μέσα εδώ σ’ αυτό το δάσος
με τα κλαδιά κομμένα μισοκαμένους τους κορμούς
με τις ρίζες σφηνωμένες μες τις πέτρες.




Άρης Αλεξάνδρου

....................................................................................................................

Πονώ γιατί πέρασε μέσα απ’ την καρδιά μου

                 ένα μεγάλο αγκάθι

   σπρωγμένο με τόση άνεση από δάχτυλα

  που αγάπησα δίχως ελπίδα δίχως σύνεση

   και τώρα πια δεν έχω λόγια να σκεπάσω

                   τούτη την πληγή

            φωνές για να την κρύψω.

 Γιατί δεν θέλω, δεν μπορώ, δεν καταδέχομαι, 

                       όσα έζησα

          τώρα μονάχα ποίηση να’ ναι

Βύρων Λεοντάρης