ΡΟΗ Ι
Κι αν κάποτε η ψυχή θα με ρωτήσει
γεννήθηκα και πέθανα εδώ θα πω
σ' αυτόν τον τόπο και τον άλλο
άγνωστος μεταξύ αγνώστων
το φύλλο που πέφτει απ' το κλαδί
ποτέ στο ίδιο δέντρο δεν ξαναγυρίζει
αν στη βουή αφουγκραστείς
σίγουρα θα μ' ακούσεις
είμαι η ροή θα πω
είμαι το νεύμα
η σκόνη της στιγμής που φεύγει
Βασίλης Φαϊτάς
……………………………………….
ΣΕ ΨΗΛOΛΙΓΝΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑ
Έχεις καρδιά από ελάφι
φιλί από μανταρίνι
Τα μάτια σου καχύποπτα
ψάχνουν στις γωνιές των δρόμων
Στο βήμα σου η δειλία σου
Στο κύρτωμα του ώμου σου
ο έρωτας μου
Στο βλέμμα σου το σκάνδαλο
της ηθικής της μητέρας σου
των αριστείων των δασκάλων σου
Είσαι η επιστήμη του τυχαίου
η συνταγή που δίνει χρώμα
στη θλίψη της γειτονιάς.
Ιγνάτης Χουβαρδάς
Έχεις καρδιά από ελάφι
φιλί από μανταρίνι
Τα μάτια σου καχύποπτα
ψάχνουν στις γωνιές των δρόμων
Στο βήμα σου η δειλία σου
Στο κύρτωμα του ώμου σου
ο έρωτας μου
Στο βλέμμα σου το σκάνδαλο
της ηθικής της μητέρας σου
των αριστείων των δασκάλων σου
Είσαι η επιστήμη του τυχαίου
η συνταγή που δίνει χρώμα
στη θλίψη της γειτονιάς.
Ιγνάτης Χουβαρδάς
…………………………….
Ο ΤΟΠΟΣ
Τούτος ο τόπος
είναι άνισος.
Τα δάχτυλα δεν φτάνουν
να μετρήσεις τους ήρωες`
μετράς όμως χιλιάδες
κάθε στιγμή
να πνίγονται
στο βυθό
μιας γκαζόζας.
Νίκος Λάζαρης
………………………………
{έλα λοιπόν στα
σκοτεινά να μου
γαργαλήσεις τ' αυτί
μ' ένα
συλλαβιστό
τετράχορδο συ-γκλό-νι-σέ
με}
Χαρά Ναούμ
σκοτεινά να μου
γαργαλήσεις τ' αυτί
μ' ένα
συλλαβιστό
τετράχορδο συ-γκλό-νι-σέ
με}
Χαρά Ναούμ
……………………………………………..
ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑ...
Σε περίμενα πάντα
όπως η ξεραμένη γη τη βροχή
Σ' ένιωθα μέσα μου
σα ρίζα εκατόχρονου δέντρου
Σ΄αισθανόμουνα γύρω μου
σα φωτιά καλοκαιριού
το μεσημέρι.
Νίκος Καρύδης
Σε περίμενα πάντα
όπως η ξεραμένη γη τη βροχή
Σ' ένιωθα μέσα μου
σα ρίζα εκατόχρονου δέντρου
Σ΄αισθανόμουνα γύρω μου
σα φωτιά καλοκαιριού
το μεσημέρι.
Νίκος Καρύδης
……………………………….
ΦΕΥΓΩ ΤΩΡΑ
Και τώρα εγώ
θ' αναχωρήσω
για ταξίδι.
Χτενίζω ήδη
τα μαλλιά μου
με τα δάχτυλα
συστρέφω
όσο παίρνει
τα γρανάζια μου
τους γερανούς σηκώνω
απ' τα λιμάνια
διαπραγματεύομαι
με τα πουλιά
κάνω παρέα
μ' όλα τα στοιχεία.
Γιώργος Δανιήλ
Και τώρα εγώ
θ' αναχωρήσω
για ταξίδι.
Χτενίζω ήδη
τα μαλλιά μου
με τα δάχτυλα
συστρέφω
όσο παίρνει
τα γρανάζια μου
τους γερανούς σηκώνω
απ' τα λιμάνια
διαπραγματεύομαι
με τα πουλιά
κάνω παρέα
μ' όλα τα στοιχεία.
Γιώργος Δανιήλ
………………………..
ΓΡΑΜΜΑ
Αγάπη μου
η λύπη μου έγινε ένα σύννεφο και πρέπει
ν' απιθωθεί στα μάτια σου να βρέξει.
Δεν έχω άλλον ουρανό πλην απ' τα μάτια σου...
Θωμάς Γκόρπας
Αγάπη μου
η λύπη μου έγινε ένα σύννεφο και πρέπει
ν' απιθωθεί στα μάτια σου να βρέξει.
Δεν έχω άλλον ουρανό πλην απ' τα μάτια σου...
Θωμάς Γκόρπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου