AΠΛΗΣΤΟΣ ΨΑΡΑΣ

               Άπληστος ψαράς
     κατάπιε τ' αγκίστρι του.
         Πένθησε, ξεπένθησε
           στο μαύρο ψάρεμα,
        στράγγιξε η θάλασσα
      πνίγηκαν τα ψάρια του.


          Δαυίδ Μπάκας

………………………………………..

Mπαίνω στο σώμα σου
και βγαίνω
στον ανθισμένο σου
ουρανό.


Νίκος Λάζαρης

…………………………………………

Οι νοσοκόμες

Θα στείλω τις λέξεις μου
Στην κατασκήνωση
Ένα καλοκαίρι,
Ντυμένες μ΄ άσπρα ρούχα
Να ξεσηκώσουν
Όσους πρόωρα γερνούν.
Θα τους κρατούν
παρέα τα μεσάνυχτα
κι εκείνοι έκπληκτοι
θα τις κοιτούν
Να λεν χορεύοντας
τα ακονισμένα τους τραγούδια.


Λίνα Φυτιλή

……………………………………….

Αιχμάλωτη

Με το ένα πόδι δεμένο απ΄ τον αστράγαλο
στρωμένη στο πάτωμα
τα μάτια τρώνε το ταβάνι
ρουφάω τσιγάρα ηδονής
Από καθυστερημένες ανάσες
ακούω τον ήχο σου
να σέρνεται ακόμα πάνω μου.
Μαλακιά και ρευστή
θέλω να περάσω αιώνες έτσι
δαρμένη από πνιχτά ζωικά βογγητά
αρπαγμένη απ΄ τις ρουφήχτρες των ματιών σου
να κυλιέμαι άσκοπα
μηρυκάζοντας την ώρα
που ήρθα λάφυρο στα χέρια σου
Σχετικά σωσμένη
από απανωτά επεισόδια
σεισμικής ακολουθίας
χώνομαι μες την κρυψώνα των μαλλιών μου
ζαλίζομαι απ΄ την μπερδεμένη οσμή τους
κι ο χρόνος με εγκαταλείπει
με βουλιάζει σε μανούβρες αισθήσεων
θα έρθει να με βρει
όταν το μεδούλι μου παγώσει
Βαλσαμωμένη της στιγμής
να με οργώνει η περασιά σου να με φυγαδεύει οριστικά
στην απάτητη χώρα
των λυμένων ενστίκτων

Κατερίνα Καραγιάννη

…………………………………….

Τέλος,

Υπάρχουν μόνο μικροί έρωτες
Σα μυρμηγκάκια που σηκώνουν
Τριάντα φορές το βάρος τους


Kατερίνα Αγυιώτη

…………………………………………

Χάιδεψέ με,

Φίλα με,

Κρύψου στην αγκαλιά μου.

Ο κεραυνός έπεσε,

Δεν μας κατέστρεψε.

Ας κρατήσουμε τη λάμψη του…

 Γιάννης Τσούτσιας

………………………………………….

Σα μεταξοσκώληκας
έφτιαξα γύρω μου
κελί

πρώτα θ' αλλάξω μορφή
μετά θα φύγω


Δημήτρης Τσίτος
…………………………………………

Oι μέλισσες

Δεν ξέρουν από ηθική οι μέλισσες
γι' αυτό ρουφάνε  έτσι τα λουλούδια

Γι' αυτό ξεροσταλιάζουν
μέσα στους αγρούς


Αντώνης Αντωνάκος