Άρκτος


Η Μεγάλη Άρκτος
πλησίασε
κι έπεσε στη Γη
Τότε η μικρή της αδερφή
καταβρόχθισε ένα ένα
όλα τα αστέρια
κι εξαφανίστηκε


Στάθης Ιντζές

…………………………………………………

Δύο σχήματα
μπλέκονται στο φόντο
Ο καμβάς θα χάσει τη ζωγράφο
Και εξεγείρονται
χιλιάδες μες στo σχήμα
Εραστές που ψάχνουν το κλειδί της
Για το κλειδί
που είχε μες στο σώμα
Κατάπιαν όλοι και μια πέτρα
Κάποιοι
πρέπει να πεθάνουν
Να νοσταλγεί για να κοιμάται


Θάνος Γώγος

……………………………………………………………….

πάρε από πάνω μου αυτά
τα μάτια
έχω κι εγώ
γκρεμό
στον έδωσα με χάδι
τώρα που όλα σίγησαν
να με θυμάσαι θέλω
γυμνή
όπως ζω
μαχαίρι στον αέρα

Χρύσα Αλεξίου

.......................................................

Πρωϊνό

Ξύπνησε το πρωί
Κι είδε τα εικονίσματα
Κρεμασμένα ανάποδα
Ο διάβολος -σκέφτηκε-
Πέρασε από δω
Και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη

Γιάννης Βούλτος

.............................................................

To παντελόνι

Η ομορφιά θέλει να δείχνεται
δεν αντέχει τα σκεπάσματα.
Ήταν κάτι άλλο οι γοφοί της
της ταίριαζε το εφαρμοστό παντελόνι`
λίγο να ζέσταινε η μέρα
έβγαινε χωρίς παλτό,
ούτε μπουφάν δεν έριχνε στους ώμους της.




Αλεξάνδρα Μπακονίκα

……………………………………………….

Τα μικρά ποιήματα

Τα μικρά ποιήματα
καρφιά όρθια
και αιχμηρά.
Χάι-κάι,
ριπές και βολές
εύστοχες



Μίρκα Κωτσαρίδη

………………………………………………

    Ωδή σε μια γυναίκα πυρκαγιά
 <διαβάζεται σε ρυθμό τσιφτετέλι>

Πάρτα μας όλα
-την ψυχή, την καρδιά, το κορμί, το πορτοφόλι
πάρτα μας όλα
στην ποδιά σου να πέσουμε, να προσπέσουμε,
να γονατίσουμε όλοι

είσαι φωτιά, είσαι πυρκαγιά, είσαι
   καμίνι που δε σβύνει.



Βασίλης Ιωακείμ

........................................................................................

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Για πάντα όπως ποτέ.
Ποτέ σου δεν μ' αγάπησες.
Ή ήταν οι μεταξωτές κλωστές αράχνης
που μας μπέρδεψαν
και πάλι;



Χλόη Κουτσουμπέλη

…………………………………………………….

Ήξερε απόψε
και δε βγήκε το φεγγάρι.
Κάθε αστέρι που δείχνεις
αυτοκτονεί μες στο σκοτάδι
-θ' αφήσεις τη νύχτα δίχως μάτια-
γιατί δε θέλεις να μας βλέπει
κανεις ν' αγκαλιαζόμαστε;


Θοδωρής Βοριάς