<<Πέρα απ' τη νύχτα τι υπάρχει;>> ρώτησε ο ποιητής
-Υπάρχει το άλικο χρώμα των χειλιών σου
Ένας σάρκινος ήλιος σε σχήμα καρδιάς
Ένας ψίθυρος σε σχήμα κερασιού
που αιωρείται σαν βαθυκόκκινο σεντόνι



Σπύρος Μακρής

..............................................................

Tα χέρια του χούφτωναν τα στήθια μου
σαν ναυαγός στα μεσοπέλαγα
που σκαρφάλωνε σε βραχονησίδα



Γρηγορία Πούλιου

……………………………………………

TO AHΔΟΝΙ ΑΡΩΜΑ 

καφές κι από ρεβύθι
κι ούτε ζάχαρη
κείνο το κόχλασμα
να μουρμουράει στο μπρίκι

μα πάνω απ' όλα
το αηδόνι άρωμα
και οι φουσκίτσες: έκρηξη κενού
μες στο φλυτζάνι

<<πολλά βαρύς>> και κάτι
ξανά ξυστά στο ποίημα-
κύματα που κυλούν στην πορσελάνη
γουλιά γουλιά την ευφροσύνη μιας ψυχής

μα πάνω απ' όλα το αηδόνι άρωμα!



Κώστας Ριζάκης

……………………………………………………

ENOIKIAZETAI

Ενοικιάζεται
ένα μέτρο και εβδομήντα δύο εκατοστά
Σώμα.
Απόπειρες συνουσίας, πολλές.
Απόπειρες έρωτα, μετρημένες.
Απόπειρες αυτοκτονίας, μια.

Σε περίοδο κρίσης ενοικιάζεται,
έφτασε πια τη μέση ηλικία
με μόνη κατάχρηση αυτή
των αισθήσεων, κυρίως, της όρασης.

Ενοικιάζεται. Δεν πωλείται,
αφού η κάτοχός του επιστρέφει κάθε που,
ο άνθρωπος νυχτώνει δίχως φως.

Πληροφορίες εντός.



Μαρία Τσιράκου