Τρίτη 18 Μαρτίου 2014



Η ΛΙΖΑ

Όταν τελειώνει τις δουλειές στο σπίτι
κατεβαίνει στη αυλή.
Στο πεζούλι σε μια πέτρα
σπάνει αμύγδαλα και τραγουδά,
κάτι μακρόσυρτα λυπητερά τραγούδια
απ' τα μακρινά νησιά της.
Δεν έχει κλείσει ακόμα τα είκοσι,
η Λίζα με την υπέροχη φωνή.

Μόλις αρχίζει, σταματώ γραψίματα
σβήνω το τρανζιστοράκι
θλίβομαι για να την ακούσω-
τσάκισμα και στίχος στεναγμός κι αμύγδαλο,
έτσι νιώθω σιγά σιγά τη νοσταλγία της
να γίνεται δική μου.



Αντώνης Περαντωνάκης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου