ΣΤΑΣΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ

Ανυποψίαστη κι ωραία  έφευγες
Με το λεωφορείο της γραμμής
Τα μάτια μου γεμάτα ακόμα απ' την ομορφιά σου
Το μυαλό μου ναρκωμένο απ' τη γλύκα σου

Θα σταθώ στο μέρος που στεκόσουνα
Ν' ανασάνω τον αέρα που σε τύλιξε
Να μασώ ό,τι απόμεινε απ' την αναπνοή σου.

Λάκης Κοντογιάννης

............................................................................

Πλατιά που ήταν η Σταδίου
καθώς χωρούσε
το μεσημέρι το εύχυμο,
τον ανδρισμό σου,
και μένα
βαδίζοντας πλάι σου
σε απόσταση
μιας ολόκληρης θλίψης




Κική Δημουλά

…………………………………………….

    KOΣΜΟΙ

Να πεις σε άλλη γλώσσα
των πραγμάτων το νόημα
σε ουρανούς που διψούν
να ειπωθούν αλλιώς
να στήνεις κοσμήματα
που γυρνούν σαν σφαίρες
να δένουν τα σύνολα
να σηκώνονται κόσμοι




Πέτρος Γκολίτσης

………………………………………………..

       ΠΡΩΤΕΣ ΝΟΤΕΣ

Του πρώτου έρωτα ρομάντζες και σονάτες
της άλλης ηλικίας μας μπαλλάντες,
νότες εσείς της νιότης μας σπαθάτες,
παναρμόνιες, χιλιόχρονες μπάντες.

Καντάδες, συμφωνίες, μενουέτα,
γκαβότες και μαζούρκες και καντρίλλιες,
στραβά βαλτά με τα γαρύφαλλα κασκέτα,
μισανοιγμένες κάποιες γρίλλιες...



Ρώμος Φιλύρας