Κυριακή 16 Μαρτίου 2014





ΡΑΛΙ

Σήμερα οδηγώ πολύ νευρικά
και με μεγάλες ταχύτητες την πολυθρόνα μου.
Ήδη έχω σπάσει τρεις φορές
το φράγμα του νέφους.
Έχουν σακατευθεί, έχουν σκοτωθεί
πολλοί σωσίες μου. Έμεινα μόνος.
Μόνος οδηγώ αυτόν τον κίνδυνο.
Περνώ αστραπιαία και με κοιτούν
με απορία. Ούτε κατάλαβα ποτέ
γιατί τρέχω έτσι ακίνητος, αφηρημένος,
κοιτώντας αλλού την ησυχία.
Τα σήματα της τροχαίας κάποιος
τα έχει αλλάξει και δείχνουν συνέχεια μονόδρομο.
Πολλές φορές την πόλη την έχω δει ανάποδα
ή έχω πέσει σε βαθιά νερά.
Άλλες φορές οι λακούβες είναι στρωμένες
με μπαμπάκι, η ορατότητα αρίστη.
Όπως αντιλαμβάνεσθε,
όλα μαθηματικώς με οδηγούν
στην επόμενη στροφή που περιμένει:
ο γκρεμός, η θάλασσα, η απογείωση.



Γιάννης Κοντός


……………………………………………..



Τι να προτιμήσω;
Το φως του ήλιου ή το φως της αγάπης;
Το ένα σου δείχνει τα μεγάλα κύματα.
Το άλλο σε βοηθά να χαθείς μαζί τους.



Γιάννης Πατίλης


…………………………………………………..


  XΩΡΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Έψαχνα στους στρατιωτκούς καταυλισμούς'
συνήθως προηγούνταν χωράφια
με στάχια και παπαρούνες'
όταν ξεσπούσε μπόρα
οι στρατιώτες έτρεχαν να κρυφτούν
αφήνοντας χαρούμενες κραυγές

έψαχνα να σε βρω χωρίς στοιχεία:
ένα παιδί ψηλό
ένα παιδί ξανθό με μαύρα μάτια



Ναυσικά Πετροπούλου


………………………………………………..




2 σύντομα

Όλο ξεριζώνω παλιόχορτα'
ενώ εσένα κρυφά
σε ποτίζω.

Τόσοι παίζουν με τη φωτιά'
εσύ, χωρίς βία,
τη συντηρείς.



Θανάσης Φωτιάδης


…………………………………………………..



          ΕΣΥ

Αν σε πω γκόμενα θα σ' αφανίσω
Αν σε πω αγάπη μου θ' αφανιστώ
Ηλεχτρικό πουλί στα χείλη της αβύσσου
Δάσος πυκνό που το περνάω σφυρίζοντας.



Αντώνης Φωστιέρης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου