[ Κι εγώ;
Που κολλούσα το στήθος μου στο τζάμι
να το διαβάζουν μόνο οι αστραπές σου;
(Με γδέρνει τώρα ό,τι ακουμπάς)
Καλά που είχα φυλαγμένο
ένα κομμάτι ουρανού
Και δεν το ξόδεψα
η φιλάργυρη!
Ανατιμάται το γαλάζιο
όταν λείπει. ]
Που κολλούσα το στήθος μου στο τζάμι
να το διαβάζουν μόνο οι αστραπές σου;
(Με γδέρνει τώρα ό,τι ακουμπάς)
Καλά που είχα φυλαγμένο
ένα κομμάτι ουρανού
Και δεν το ξόδεψα
η φιλάργυρη!
Ανατιμάται το γαλάζιο
όταν λείπει. ]
Eιρήνη Καραγιαννίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου