Σε περίμενα
να τρυπώσεις σαν ήλιος
στο σκουριασμένο μου σώμα
να μην γελούν πια μαζί μου
να μην σκύβω τα μάτια.

Μα είναι βάρβαρη η εικόνα
που προσφέρω
και μόνο με μαχαίρι
γίνεται χαρακιά.



Ανθή Χαραλάμπη

..................................................

ΕΦΗ

Ήρθες ντυμένη στα γαλάζια
για να μας αναστατώσεις
και δεν λογάριασες
ούτε που είμαστε στην καρδιά της άνοιξης
ούτε τους αντρικούς μας καημούς

Και σκέφτομαι και κείνο το μούργο τον αρραβωνιαστικό σου
που αμφιβάλλω αν μπορεί να εκτιμήσει τέτοια ομορφιά



Παντελής Χατζηαθανασίου

.......................................................................

AΘΑΝΑΣΙΑ

Αν είχες πεθάνει θα σ' είχε ξεχάσει η μητέρα σου.
Αν σ' είχα αγαπήσει θα σ' είχα ξεχάσει κι εγώ.

Η στιγμή γίνηκε ευθεία μέσα στο χρόνο,
Βέλος μες στην καρδιά μου
Βελόνα που κεντάει τη μνήμη.

Το χέρι σου λάμπει στη νύχτα, σημαία του κόσμου.



Μήτσος Παπανικολάου

...............................................................................

Η βροχή μέσα

περίσσεψαν μόνο αυτά εδώ τα ψίχουλα
ένα μολύβι
ένα στόμα που γελάει
ένας φλιτζάνι από καφέ άπλυτο για αιώνες
ένα θυμωμένο ρούχο
που δεν ήρθες
μια τσαλακωμένη επιθυμία που ταξίδεψε ποδοπατούμενη απ’ το πλήθος
την πάτησα κι εγώ κάποτε
πλήθος ήμουν
δεν την είδα
τώρα περίσσεψαν μόνο αυτά εδώ τα ψίχουλα
θα τα αφήσω
να ζήσουν ήσυχα
για πάντα
πάνω στο τραπέζι
και θα μετακομίσω



Eιρήνη Σουργιαδάκη