Σπατάλησε  
μια ολόκληρη όμορφη μέρα
κοιτάζοντάς την
τι άλλο να' κανε ;



Μαρία Λαϊνά

………………………………………….

ΤΟ ΤΣΑΚΜΑΚΙ

Ένα ποίημα κάνε μου
με πέτρα και φυτίλι
ένα ποίημα μικρό
ίσα ίσα να χωρά στην τσέπη:

μήπως και μου ζητήσουνε
φωτιά στο δρόμο.



Σάββας Πατσαλίδης

……………………………………………………

                                                στην Ελένη

Είμαι ένα φθινοπωριάτικο δέντρο
γδύνομαι τα φύλλα μου
και σε προσμένω.

Είσαι ο Χειμώνας.



Νίκος Δαββέτας

………………………………………………………………………..

Πήγα κάτω στην Commercial Street
και είδα ξανά τα διαμερίσματα που νύχτα
κάποια νοτιοαφρικάνα από το μπάρ
που τ’όνομα μου διαφεύγει
-καιρό πολύ πια, δεν τόλμησα να ξαναπάω-
ωσότου το πρωί χάραξε στο παράθυρο
και πέρα μέχρι το Gherkin
την στάση του μετρό
στο απέναντι πεζοδρόμιο
τα σκυμμένα βήματα, το πρόωρο απόγευμα.



Θοδωρής Ρακόπουλος

………………………………………………………………

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ

Όλα μπορείς να τα σωπάσεις
όμως ποτέ τον έρωτα'
την ώρα που ανοίγουν τ' άστρα,
όταν αρχίζει στην καρδιά η μουσική
και κόβονται γλυκά τα γόνατα.

Τότε σε οδηγούν τα βήματά σου.



Γιώργος Ιωάννου

………………………………………………………………………..

ΔΟΚΑΝΟ

Θα σου φτιάξω μια λευτεριά
να χωράς

θα σε κλείσω μέσα
κρυμμένη
να μη στην πάρουνε

κι απ' έξω αλυσίδες, λουκέτα
να μη στην κλέψουνε

και μάνταλα
πολλά μάνταλα

κι εγώ στην πόρτα
μπροστά

να φυλάω



Αντώνης Λεγάκης