πάνε οκτώ ώρες
που...........
κι εγώ που ανησυχώ
πώς θα περάσουν
τόσα χρόνια
δίχως.........


Έφη Καλογεροπούλου

 

.....................................................

ΑΙΔΟΙΟ ΜΑΧΗΣ
Ριπές ήταν:
Μία πρώτα,
μετά άλλη,
κι άλλη κι άλλη…
Εγώ
είχα εξαρχής παραδοθεί
στον πόλεμο αυτόν
χωρίς εχθρό
με ένα θύμα
μόνο
- εμένα
και με έναν
μόνο
νικητή˙
- εσένα;
Ή κανένα;


Σοφία Γιοβάνογλου

 

....................................................

                 ΦΙΛΟΨΥΧΙΑ

Κοιτάζοντας τον εαυτό του μέσα στον καθρέφτη,
ψιθυρίζει:<<Φίλε μου, δυο ανθρώπους στη ζωή μου
αγάπησα τόσο πολύ. Εμένανε κι εσένα>>.



Τάκης Σκανάτοβιτς

...........................................................................

ΔΑΚΡΥΑ

Όταν με γνώρισες. μου υποσχέθηκες να πάρεις απ' τα μάτια μου αυτή τη σκιά της μελαγχολίας και της θλίψης, που είπες ότι έβλεπες.
Δεν μου είπες όμως, ότι σκόπευες να τα κάνεις να γεμίσουν με δάκρυα.
Να περνάς καλά αγάπη μου, όπου κι αν είσαι.



Τζούτζη Ματζουράνη

.............................................................................

EΚΠΛΗΞΗ

Δεσπόζει στο λόφο της καρδιάς η ιδέα
οτι θα' μαστε για πάντοτε κλεισμένοι εδώ
γι' αυτό παράγγειλα ναρθεί ο κλειδαράς.
Ναρθεί αυτός ο μασκαράς να χτίσει
τον άνεμο και τη βροχή πάνω στη σκεπή.
Παράγγειλα ναρθεί μια ράφτρα
με βελόνα και κλωστή να ράψει
τη μυίγα στο ταβάνι
τη λάμπα στο χαρτί
τα λόγια στο στόμα
και του ήλιου την ανταύγεια
στα πυρόξανθα μαλλιά της.

Νάνος Βαλαωρίτης