Στα υπόγεια του χρόνου

                      οι λογικές διαδρομές χάνονται

                στην σκιώδη σήραγγα των επιθυμιών μας

   Τα όρια μαραίνονται στο μεταίχμιο φθοράς και αφθαρσίας.

Τα ερωτηματικά ανθίζουν στην ανεκπλήρωτη άνοιξη που έφθασε.

       Η θάλασσα ξερνάει τις αλήθειες που θάψαμε στο χώμα.

                      Κι εσύ στου τροχού το γύρισμα...

       είσαι μια άφιξη στην νεκρανάσταση των νοημάτων.

Χρύσα Καρδαρά

……………………………………..

σε μια ξένη πόλη 
ένας άνδρας
ανάβει τσιγάρο
ένας άνδρας
πίνει
πίνει
πίνει 
ενώ απέναντι
τα φώτα των διαμερισμάτων
ένα ένα

σβήνουν

Νίκος Σφαμένος

……………………………………….

                                Του Αρνιού

Έτσι γνωρίσαμε το βάδισμα του ανέμου και της ψυχής:  αρνί ταλαντευόμενο με το τσιγκέλι στριμμένο κατά τον ουρανό και τα ποδάρια τεντωμένα ν’ ανασαλεύουν το ματωμένο χόρτο.

Μάριον Εμμανουέλα Μανιού

……………………………………………………………

Ιερόδουλες

Άρχισαν οι λέξεις μου

να εκδίδονται.

Σε σκοτεινά δρομάκια

σε δημοσιές

στήσαν τα φαναράκια τους

μα πελάτης κανείς.

Κόκκινα βαμμένα χείλη

ξοδεύεστε άσκοπα τις νύχτες

του χειμώνα.

Bερονίκη Δαλακούρα