ΣΤΑΣΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ

Ανυποψίαστη κι ωραία  έφευγες
Με το λεωφορείο της γραμμής
Τα μάτια μου γεμάτα ακόμα απ' την ομορφιά σου
Το μυαλό μου ναρκωμένο απ' τη γλύκα σου

Θα σταθώ στο μέρος που στεκόσουνα
Ν' ανασάνω τον αέρα που σε τύλιξε
Να μασώ ό,τι απόμεινε απ' την αναπνοή σου.

Λάκης Κοντογιάννης

............................................................................

Πλατιά που ήταν η Σταδίου
καθώς χωρούσε
το μεσημέρι το εύχυμο,
τον ανδρισμό σου,
και μένα
βαδίζοντας πλάι σου
σε απόσταση
μιας ολόκληρης θλίψης




Κική Δημουλά

…………………………………………….

    KOΣΜΟΙ

Να πεις σε άλλη γλώσσα
των πραγμάτων το νόημα
σε ουρανούς που διψούν
να ειπωθούν αλλιώς
να στήνεις κοσμήματα
που γυρνούν σαν σφαίρες
να δένουν τα σύνολα
να σηκώνονται κόσμοι




Πέτρος Γκολίτσης

………………………………………………..

       ΠΡΩΤΕΣ ΝΟΤΕΣ

Του πρώτου έρωτα ρομάντζες και σονάτες
της άλλης ηλικίας μας μπαλλάντες,
νότες εσείς της νιότης μας σπαθάτες,
παναρμόνιες, χιλιόχρονες μπάντες.

Καντάδες, συμφωνίες, μενουέτα,
γκαβότες και μαζούρκες και καντρίλλιες,
στραβά βαλτά με τα γαρύφαλλα κασκέτα,
μισανοιγμένες κάποιες γρίλλιες...



Ρώμος Φιλύρας

…………………………………………………..

ΡΑΛΙ

Σήμερα οδηγώ πολύ νευρικά
και με μεγάλες ταχύτητες την πολυθρόνα μου.
Ήδη έχω σπάσει τρεις φορές
το φράγμα του νέφους.
Έχουν σακατευθεί, έχουν σκοτωθεί
πολλοί σωσίες μου. Έμεινα μόνος.
Μόνος οδηγώ αυτόν τον κίνδυνο.
Περνώ αστραπιαία και με κοιτούν
με απορία. Ούτε κατάλαβα ποτέ
γιατί τρέχω έτσι ακίνητος, αφηρημένος,
κοιτώντας αλλού την ησυχία.
Τα σήματα της τροχαίας κάποιος
τα έχει αλλάξει και δείχνουν συνέχεια μονόδρομο.
Πολλές φορές την πόλη την έχω δει ανάποδα
ή έχω πέσει σε βαθιά νερά.
Άλλες φορές οι λακούβες είναι στρωμένες
με μπαμπάκι, η ορατότητα αρίστη.
Όπως αντιλαμβάνεσθε,
όλα μαθηματικώς με οδηγούν
στην επόμενη στροφή που περιμένει:
ο γκρεμός, η θάλασσα, η απογείωση.



Γιάννης Κοντός

……………………………………………..

Τι να προτιμήσω;
Το φως του ήλιου ή το φως της αγάπης;
Το ένα σου δείχνει τα μεγάλα κύματα.
Το άλλο σε βοηθά να χαθείς μαζί τους.

Γιάννης Πατίλης

…………………………………………………..

  XΩΡΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Έψαχνα στους στρατιωτκούς καταυλισμούς'
συνήθως προηγούνταν χωράφια
με στάχια και παπαρούνες'
όταν ξεσπούσε μπόρα
οι στρατιώτες έτρεχαν να κρυφτούν
αφήνοντας χαρούμενες κραυγές

έψαχνα να σε βρω χωρίς στοιχεία:
ένα παιδί ψηλό
ένα παιδί ξανθό με μαύρα μάτια



Ναυσικά Πετροπούλου