ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ
Δες.
Το αλάτι που έγλυψα απ' το λαιμό σου
Έγινε σταγόνα σιρόπι κάτω απ' τη γλώσσα μου
Κι έμεινε εκεί.
Μεγάλωσε και πύκνωσε.
Κάτω απ' τη γλώσσα μου κρυμμένο
ένα μαργαριτάρι.
Άννα-Μαρία Παπαδοπούλου
..............................................................................
TO ΦΟΡΕΜΑ ΣΟΥ
Άσπρο καραβίσιο πανί
Το φόρεμά σου
Γράφει θαλασσινά ταξίδια
Το στήθος σου δυο κύματα
Κρυφά
Με βουλιάζουν.
Αυγερινός Μαυριώτης
Άσπρο καραβίσιο πανί
Το φόρεμά σου
Γράφει θαλασσινά ταξίδια
Το στήθος σου δυο κύματα
Κρυφά
Με βουλιάζουν.
Αυγερινός Μαυριώτης
....................................................................
Ο
ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ
Αγγίγματα αποκομμένα απ΄το συναίσθημα
χάιδεψαν κι απόψε τη σάρκα σου.
Τίποτα περισσότερο δεν ζητάς,
έμαθες να αρκείσαι στα λίγα.
Ποιός ξέρει πόσα ημερόνυχτα βούλιαξες,
πόσες εβδομάδες σύρθηκες,
πόσους μήνες πένθησες, ίσως και χρόνια,
μέχρι να πάψεις να θυμάσαι,
να πάψεις να αποζητάς,
να πάψεις να αγαπάς.
Έχεις πιά πειστεί πως έχεις
τον έλεγχο των κινήσεων,
τον έλεγχο γενικώς....
Έχεις αναβαθμιστεί σε ανθεκτικότερη έκδοση
κι αν καμιά φορά καταλάβεις πως εκπίπτεις, κοιτάς κατάματα τα αγάλματα και
συνέρχεσαι.
Άλλωστε πάντοτε τα θαύμαζες,
τώρα έγινες όμοια με αυτά.
Κωνσταντίνα Βουβόλα
.........................................................................
ΥΠΕΡΒΑΛΛΩΝ ΖΗΛΟΣ
Τον κατηγόρησαν για απληστία
Είχαν δίκιο
Με τι θράσος απαιτεί κάποιος σήμερα
ένα μπαλκόνι με θέα στη θάλασσα
ένα μπουκάλι κρασί
και μια ξανθιά νεράιδα
να τον φιλάει στο στόμα;
Μάκης Γιουρτζόγλου
................................................................
ΜΟΥΣΙΚΗ
Ξέχειλη από σιωπή η απέραντη αίθουσα.
Και το πιάνο ήταν η μεγάλη, άγια Τράπεζα
όπου πάνω της, τα χέρια ενός άντρα, λιγνά κι ασυγκράτητα
κόβαν και μοίραζαν γύρω
τον άρτο της αιωνιότητας.
Τάσος Λειβαδίτης
....................................................................
ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Ό,τι δεν πρόλαβε
να τραγουδήσει η αστραπή
το αφηγείται
με υπομονή η στάχτη.
Γιώργος Στάμος
Ξέχειλη από σιωπή η απέραντη αίθουσα.
Και το πιάνο ήταν η μεγάλη, άγια Τράπεζα
όπου πάνω της, τα χέρια ενός άντρα, λιγνά κι ασυγκράτητα
κόβαν και μοίραζαν γύρω
τον άρτο της αιωνιότητας.
Τάσος Λειβαδίτης
....................................................................
ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Ό,τι δεν πρόλαβε
να τραγουδήσει η αστραπή
το αφηγείται
με υπομονή η στάχτη.
Γιώργος Στάμος
………………………………………….
Ενοικιάζεται κορμί
Περιορισμένων τετραγωνικών
Διαμπερές από τραύματα
Σε καλή κατάσταση
Πρόσφατα ανακαινισμένο
Φρεσκοβαμμένο
Με εσωτερική αυτόνομη θέρμανση
Εξωτερική μόνωση
Σε περιοχή ήσυχη
Με θέα σε πάρκο
Ελαφρώς επιπλωμένο
Χωρίς αναμνήσεις
Τιμή λογική
Εξαιρούνται οικογένειες
Προτιμώνται τύποι μοναχικοί
Και μονόχνοτοι
Για ιδιοκατοίκηση
Πληροφορίες εντός
Aγγελική Λάλου
…………………………………………………
XΩΡΙΣ ΓΥΡΙΣΜΟ
Ντυμένος την απύθμενη πνοή σου
στις θάλασσες των ματιών σου
ταξιδεύω
χωρίς γυρισμό.
Κώστας Πάτσης
………………………………………………….
BOYTIA
Μολις του ανοιξε την πορτα την φιλησε με λυσσα.
Βουτηξε ολος μεσα στο στομα της.
Επειτα εκεινη γινηκε θαλασσα. Άπατη.
Περασαν χρονια, υπερβολικα πολλα.
΄κεινη ακομη θαλασσα.
'κεινος ακομη Δυτης της.
Καθε που θα ανταμωθουν, η βουτια οπως η πρωτη παραμενει.
Και ποσο αυτος λυπαται που καποτε θα χαθουν!
Ο ενας θα πεθανει
κι ο αλλος κατω απο ενα δεντρο, σαν ξερόφυλλο, θα περιμενει
τη σειρα του
αναπολωντας τα νιατα του τα ζωηρα
και την Καλη του Αγαπη.
Καtia Tornay
Μολις του ανοιξε την πορτα την φιλησε με λυσσα.
Βουτηξε ολος μεσα στο στομα της.
Επειτα εκεινη γινηκε θαλασσα. Άπατη.
Περασαν χρονια, υπερβολικα πολλα.
΄κεινη ακομη θαλασσα.
'κεινος ακομη Δυτης της.
Καθε που θα ανταμωθουν, η βουτια οπως η πρωτη παραμενει.
Και ποσο αυτος λυπαται που καποτε θα χαθουν!
Ο ενας θα πεθανει
κι ο αλλος κατω απο ενα δεντρο, σαν ξερόφυλλο, θα περιμενει
τη σειρα του
αναπολωντας τα νιατα του τα ζωηρα
και την Καλη του Αγαπη.
Καtia Tornay
………………………………………………………..
ΣΟΥ' ΚΛΕΨΑ
Φεύγοντας σου' κλεψα
την οδοντόβουρτσα.
Παλιά τριμμένη μισοφαγωμένη
δε φαντάζομαι
να σου έλειψε.
Καιρός ήταν
να πάρεις καινούργια.
Εγω κάθε πρωί
τα δόντια μου
με την οδοντόβουρτσά σου πλένω
στο στόμα μου
το στόμα σου
τη δική σου γεύση
φιλώντας.
Όσο καιρό μου κρατήσει
δε θα φύγει
από το στόμα μου
η γλώσσα σου.
Στέλλα Αλεξοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου