Η  ΞΕΣΚΙΣΜΕΝΗ  ΚΑΡΔΙΑ

Βολεύεται  μ’ αυτό  τον  τρόπο

Έχει  τόσο  φόβο  για  τις  κουβέρτες

Για  τις  κουβέρτες  τις  μπλε  του  ουρανού

Και  για  τα  μαξιλάρια  των  συννέφων

Είναι  άσκημα  σκεπασμένος  απ’ την  πίστη  του

Φοβάται  τόσο  τα  λοξά  βήματα

Και  οι  δρόμοι  φτιαγμένοι  μέσα  στον  πάγο

Είναι  πολύ  μικρός  για  το  χειμώνα

Φοβάται  τόσο  πολύ  το  κρύο

Είναι  διαφανής  μέσα  στον  πάγο

Ο  καιρός  τον  κυλά  μέσα  στα  κύματά  του

Καμιά  φορά  το  αίμα  του  ανάποδα  γυρνάει

Και  τα  δάκρυά  του  λεκιάζουν  τη  γραμμή

Το  χέρι  του  μαζεύει  δώρα  που  πρασινίζουν

Και  μπουκέτα  φύκια  απ’ τις  ακρογιαλιές

Η  πίστη  του  είναι  ένας  θάμνος  απ’ αγκάθια

Τα  χέρια  του  ματώνουν  πάνω  στην  καρδιά  του

Τα  μάτια  του  χάσανε  το  φως

Και  τα  πόδια  του  σέρνονται  πάνω  στη  θάλασσα

Όπως  τα  χέρια  των  πεθαμένων  χταποδιών

Είναι  χαμένος  μέσα  στο  σύμπαν

Σκοντάφτει  πάνω  στις  πολιτείες

Πάνω  στον  εαυτό  του  και  στα  πλάτη  του

Προσευχηθείτε  λοιπόν  ώστε  ο  Kύριος

Να  σβήσει  για  παντοτινά

Αυτόν  τον  ίδιο μες  στις  αναμνήσεις

........PIERRE REVERDY.......

 ...............................................