Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014




ΕΝΑ ΦΙΛΙ

Δεν τόλμησα ποτέ
να σε φιλήσω
παρόλο που ήμασταν
πιο κοντά
απ' ότι οι βράχοι και το κύμα
παρόλο που έκρυβες στα μάτια σου
απέραντες θάλασσες.



Άρτεμις Βαζιργιαντζίκη


………………………………………………….





ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ

< Το φως ανεβαίνει
έπειτα χαμηλώνει
έρχεται η νύχτα >

τα παντζούρια κλείνουν
στα παράθυρα δοκιμάζεις τις λαβές
-έκλεισαν;

σχεδόν προγραμματικά
τραβάς τις κουρτίνες.

Κάθε βράδυ υψώνεις τοίχους
που κλείνουν τη ψυχή μου.
- πότε χάνεται το φως;



Βασίλης Ζηλάκος

…………………………………………………..


ΡΑΓΙΣΜΑΤΑ

Το ποίημα είναι ένα κουρντιμένο παλιοπαίχνιδο
φτιαγμένο για να φτερουγίσει



Νίκος Καρούζος

……………………………………………………..


ΚΑΘΕ ΠΟΥ ΓΕΛΑΣ

Κάθε που γελάς
ένα γεράνι σκάει
στ' αντικρυνό περβάζι
Κάθε που στενάζεις
ένα κόκκινο μήλο
πέφτει στο χώμα



Θανάσης Ε. Μαρκόπουλος

……………………………………….



ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ

Το κρεβάτι γουργουρίζει όταν ξαπλώνω
Μένει διακριτικά σιωπηλό όταν ξαπλώνω με άλλον.
Ξαναγουργουρίζει όταν αλλάζω σεντόνια.



Γιάννης Γκούμας


…………………………………………………….

Oι γυναίκες
Είναι
Σαν
Τη
Μουσική

Αριθμοί
Που
Δεν
Προς
Θέτονται



Νότης Γέροντας


…………………………………………………



ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΑΛΟΓΟ

Γλίστρησε αστραπιαία μπρος απ΄τα μάτια του
πριν καλά καλά προλάβει να το συγκρατήσει
ο αμφιβληστροειδής
και το άσπρο άλογο θρυμματίστηκε μέσα στο φως.



Γ. Ξ. Στογιαννίδης


………………………………………………………….



Η ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ

Κι αυτός ο στίχος
στιμμένη λεμονόκουπα

Για να ριχτώ στους δρόμους
ξεγυμνωμένη

Σ' ένα παραλήρημα ζωής



Μαρία Κούρση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου