ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Μερικές φορές τα ακούς
σαν παλιές γειτόνισσες
που έσυραν τις καρέκλες τους
στην βολική σκιά
έξω από την αυλή σου.

Κλέβουν βελονιές
από το μπαούλο της προίκας
και μυστικά συνταγών
από δικά τους κεράσματα.

Τελειώνοντας την συνομιλία τους

αφήνουν ένα υπόλοιπο
στο μικρό πιατάκι
και καληνυχτίζονται
στην εξώπορτα.



Μαίρη Μπριλή

......................................................................

O ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

Φωνές του δέρματος
δεήσεις της αφής
επικλήσεις κι οιμωγές της παλάμης μου.

Θλάση των νυχιών μου
τραύματά μου ανώφελα

Δεν χαμηλώνουν τα βουνά εδώ κάτου,
Δεν έχει τέλος η Σκιά!



Σταύρος Βαβούρης

.................................................................................

ΣΕ ΚΕΙΝΟΝ

Τι κρίμα ρε φίλε
πριν γίνεις μέλλον
έχεις γίνει ήδη παρελθόν


Αγγελική Μακρή

......................................................................

Μετά από κάθε ταξίδι
στο στόμα  μου κατοικεί
πάντα η τρικυμία
των τόπων



Χρήστος Λαθουράκης

....................................................................

XIONIA ΠΟΛΛΑ

Χιόνια πολλά
λεν οι ζωντανοί.
Χρόνια πολλά
απαντούν οι πεθαμένοι.



Γιάννης Βαρβέρης

......................................................................

                    

                        Vox Humana

ΚΑΠΟΤΕ, ένα βρέφος μ' επισκέφτηκε στο όνειρό μου.
δεν μίλησε-δεν μίλησα. μόνο που τα πηδάλια της σκέψης του
μου μετέφεραν την ιδέα ότι
αν εμπιστευόμουν μια μελλοντική προσευχή
σε μια Θεά της σιωπής
η προσευχή δεν θα αποκαλυπτόταν ποτέ
παρά μόνο σ' εκείνον που είναι ταγμένος-
να ασκείται στην Σιωπή...



Γιώργος Αλισάνογλου