Η μυρωδιά των μαλλιών σου
πότε πότε που ξαπλώναμε μαζί
ήταν ο λόγος
που αγάπησα τη νύχτα
Χριστιάννα Αβραμίδου
...................................................................
Η ώρα
Θα χιονίσει απόψε
Κάτασπρα περιστέρια θα κατέβουν
Φροντίδα στις φωλιές που λησμονήθηκαν
Έχει ένα κρύο…
Όλο το απόγευμα πενθούσα
Γύρω απ΄το τζάκι
Έκαιγα αναμνήσεις
Η ώρα
Για το τελικό ξεπούλημα
Πλησιάζει
Πρέπει να δώσω την πραμάτεια
Προτού η υγρασία την σαπίσει
Μόλις δω περιστέρια
Μόλις δω περιστέρια
Θα έχει έρθει η ώρα
Μαρία Ανδρεαδέλλη
....................................................................
quantum
Eσύ κάπου αλλού
Σε ένα δωμάτιο άλλης ηπείρου.
Στολισμένο με κορνίζες από τα σκουπίδια.
Και κάπου στο βάθος τα γράμματά μου.
Εγώ κάπου εδώ
Σε άλλο δωμάτιο.
Στολισμένο με παιδικές φωτογραφίες.
Και κάπου στο βάθος τα γράμματά σου.
Δεν θ' ανταμώσουμε ποτέ, είπες.
Καθένας κάτοχος της μοναξιάς του.
Κόψαμε και τα γράμματα.
Δεν σήκωναν άλλο στολισμό οι τοίχοι
και τα ράφια.
Άννα Νιαράκη
Eσύ κάπου αλλού
Σε ένα δωμάτιο άλλης ηπείρου.
Στολισμένο με κορνίζες από τα σκουπίδια.
Και κάπου στο βάθος τα γράμματά μου.
Εγώ κάπου εδώ
Σε άλλο δωμάτιο.
Στολισμένο με παιδικές φωτογραφίες.
Και κάπου στο βάθος τα γράμματά σου.
Δεν θ' ανταμώσουμε ποτέ, είπες.
Καθένας κάτοχος της μοναξιάς του.
Κόψαμε και τα γράμματα.
Δεν σήκωναν άλλο στολισμό οι τοίχοι
και τα ράφια.
Άννα Νιαράκη
..................................................................
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Τα παιδιά δεν είναι σύμβολα αθωότητας
ούτε μελλοντικής ελπίδας
δεν είναι όμοφα, χαριτωμένα
όταν παίζουν τα παιχνίδια των γονιών τους
Άννα Πετροπούλου-Hellner
........................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου