ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΚΑΜΠΟΣ
Δυο φίδια είμαστε
που βγήκαν μες στ' αλώνι να μαλώσουν
και σφιχταγκαλιαστήκανε.
Αγρίμια είμαστε
δυο ζώα άγρια κι ευγενικά
που το' να μπαίνει μέσα στ' άλλο να χτίσει τη φωλιά του
Κι αν γη χωρίς νερό ξεραίνεται,
η γη δεν είμαστε, μήτε νερό,
μα δυο ποτάμια διψασμένα,
που σπάσανε τα φράγματα, υπόγεια
και το' να μέσα στ' άλλο ξεδιψάει.
Ένα ποτάμι τα κορμιά μας και μια ρίζα.
Και να ! Και να ! Καινούργιος κάμπος !
Γιώργος Κ. Καραβασίλης
Δυο φίδια είμαστε
που βγήκαν μες στ' αλώνι να μαλώσουν
και σφιχταγκαλιαστήκανε.
Αγρίμια είμαστε
δυο ζώα άγρια κι ευγενικά
που το' να μπαίνει μέσα στ' άλλο να χτίσει τη φωλιά του
Κι αν γη χωρίς νερό ξεραίνεται,
η γη δεν είμαστε, μήτε νερό,
μα δυο ποτάμια διψασμένα,
που σπάσανε τα φράγματα, υπόγεια
και το' να μέσα στ' άλλο ξεδιψάει.
Ένα ποτάμι τα κορμιά μας και μια ρίζα.
Και να ! Και να ! Καινούργιος κάμπος !
Γιώργος Κ. Καραβασίλης
....................................................
ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Τ' ατίθασα τα στήθια της
πάλευαν ηρωικά
να σκίσουν το πουκάμισο.
Και μεις: Έτοιμοι!
Για τη μεγάλη στιγμή της έκρηξης....
Δημήτρης Κάλλιστρος
ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Τ' ατίθασα τα στήθια της
πάλευαν ηρωικά
να σκίσουν το πουκάμισο.
Και μεις: Έτοιμοι!
Για τη μεγάλη στιγμή της έκρηξης....
Δημήτρης Κάλλιστρος
Ο ΝΕΚΡΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
Δεν είμ' εδώ που ψάχνεις.
Τι γυρεύω εγώ μες στα λουλούδια
στ' αβάσταχτο φως του φεγγαριού.
Στις αίθουσες που οι ρήτορες
εκπολιτίζουν το κοινό
με τα φαντάσματά μας.
Τι γυρεύω.
Πάνος Θασίτης
...................................................
Δεν μπορείς να φτάσεις στον ήλιο
αν πρώτα δε γίνεις φως.
Δεν μπορείς να φτάσεις στην αγάπη
αν πρώτα δε γίνεις παιδί.
Γιώργος Λίλλης
…………………………………………………
H βρύση τρέχει
το μυαλό σου σταματάει,
γεμίζει ο νεροχύτης
στραγγίζει η καρδιά σου,
στραγγίζει ο νεροχύτης
το χώμα κατακάθεται,
το χώμα σε κουκουλώνει,
κι από πάνω, πλάκα
χάραγμα επιτύμβιο
<<Η ζωή εν νεροχύτη
ενθάδε απερροφήθη>>
Oυρανία Συμφόρα
........................................................
ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΗ
Κάποτε θα είμαι τόσο δυνατή που θα πω:
πλέον ηττήθηκα
και γέρνω πια
κατά τη μεριά των πουλιών.
Ειρήνη Ιπποβίτη
……………………………
Μη με ξεχνάς τις Κυριακές
αφήνοντας την καρδιά σου
σαν λουλούδι στον άνεμο.
Όταν φεύγεις τη νύχτα
πίνεις τη μοναξιά μου
σ' ένα ποτήρι κόκκινο κρασί
Βασίλης Τζέλας
……………………………
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου