Mας περιμένουν μάτια που δεν
έχουμε
καν φανταστεί χειρονομίες και πόρτες
ως τώρα κλειστές και μια απεραντωσύνη
πέρα από κάθε σκοτάδι ένα νησί στο τέρμα
της θάλασσας ένα παιδί στο πρωινό της σελήνης.
Έτσι γερνάμε μες την γεωγραφία των λέξεων
με την ανάσα περισπωμένη στη νύχτα.
Νίκος Βουτυρόπουλος
καν φανταστεί χειρονομίες και πόρτες
ως τώρα κλειστές και μια απεραντωσύνη
πέρα από κάθε σκοτάδι ένα νησί στο τέρμα
της θάλασσας ένα παιδί στο πρωινό της σελήνης.
Έτσι γερνάμε μες την γεωγραφία των λέξεων
με την ανάσα περισπωμένη στη νύχτα.
Νίκος Βουτυρόπουλος
………………………………………………………………..
σαν τ' αεράκι
που σε χτυπάει το καλοκαίρι στο πρόσωπο
και παρασέρνει
το μπλουζάκι
έτσι σ' αγαπούσα
Βαγγέλης Μυλωνάς
που σε χτυπάει το καλοκαίρι στο πρόσωπο
και παρασέρνει
το μπλουζάκι
έτσι σ' αγαπούσα
Βαγγέλης Μυλωνάς
ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ
Με τον ήχο ρεμπέτικων
μ' ένα ζεϊμπέκικο φτερούγισμα
με λίγα βιβλία ερωτικά
και κάτι μάτια πονηρά
κοιμάμαι και ξυπνάω
Ζεις κάπου μακριά
Δεν έχεις πεθάνει
όπως τ' όνειρο
μου τό 'λεγε
Η αγκαλιά σου
με φωνάζει
κι η ανάμνησή σου
μ' απωθεί
Μαρία Καρδάτου
Με τον ήχο ρεμπέτικων
μ' ένα ζεϊμπέκικο φτερούγισμα
με λίγα βιβλία ερωτικά
και κάτι μάτια πονηρά
κοιμάμαι και ξυπνάω
Ζεις κάπου μακριά
Δεν έχεις πεθάνει
όπως τ' όνειρο
μου τό 'λεγε
Η αγκαλιά σου
με φωνάζει
κι η ανάμνησή σου
μ' απωθεί
Μαρία Καρδάτου
To απαλό σου φιλί
πάνω στα κλειστά μου χείλια
όσο κι αν είναι αθώο
με γεμίζει ηλεκτρισμό
στο ρουφηχτό σου φιλί
η γλώσσα γίνεται έμβολο
έρχεσαι και με δαγκώνεις στο στόμα
μου ανάβεις πυρκαγιά
και το κορμί μου καίγεται
Κώστας Ριτσώνης
πάνω στα κλειστά μου χείλια
όσο κι αν είναι αθώο
με γεμίζει ηλεκτρισμό
στο ρουφηχτό σου φιλί
η γλώσσα γίνεται έμβολο
έρχεσαι και με δαγκώνεις στο στόμα
μου ανάβεις πυρκαγιά
και το κορμί μου καίγεται
Κώστας Ριτσώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου