PEUGEOT
Ποιήτρια, με εξαιρετική ευαισθησία, νοημοσύνη και ψυχή, με αντιμετωπίσιμη τάση προς τη μελαγχολία και με ανεπτυγμένη αίσθηση ευθύνης, αναζητεί εργασία πλήρους απασχόλησης που να τη βοηθά να ζει. Διαθέτει φαντασία, ενεργητικότητα, πολύχρονη προϋπηρεσία στις λέξεις πένθους, και σπάνιες καλοκαιρινές αναμνήσεις. Έχει παρακολουθήσει τον ήλιο να δύει, το φεγγάρι να ανατέλλει, κι αντίστροφα, ενώ ειδικεύεται εξίσου στα σκούρα και στα φωτεινά χρώματα. Έχει βραβευτεί για τις επιδόσεις της στη σύνθεση και εξισορρόπηση αόρατων υλικών σε διεθνές επίπεδο. Παρακαλώ  μην επικοινωνήσετε για θέσεις εργασίας που απαιτούν επανάληψη ανούσιων κινήσεων σε υγρούς και κακοφωτισμένους χώρους όπου απαγορεύεται το κλάμα. Αφήστε τις δηλώσεις ενδιαφέροντος και τα στοιχεία  σας στον πίσω υαλοκαθαριστήρα του πορτοκαλί Ι.Χ. που περνάει από τη γειτονιά σας τα απογεύματα. Θα επικοινωνήσει εκείνη μαζί σας.



Λένα Καλλέργη

..........................................................................................................................

για άλλους φυλαγμένο

Στοίβαξε το παιδί καρέκλες ίσαμε τον ουρανό

να φτάσει το βάζο με το μέλι.

Η μάνα του πρόβαλε πίσω από ένα σύννεφο

και του τράβηξε το αφτί:

Το φυλάμε για τους μουσαφφαίους, είπε,

δεν είναι για τα μούτρα σου

τα βάζα με διαλεχτό λιωμένο ήλιο.

Xρήστος Αρμάντο Γκέζος

..................................................................

  

 

  Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Στη Σομαλία στο κέρας της Αφρικής
είδα την αγάπη μου ξυπόλυτη ζητιάνα
κάτω απ’ τον καυτό ήλιο.
Στη Βαγδάτη, παράπλευρη απώλεια,
κείτονταν νεκρή σε νάιλον σάκο.
Στο Πακιστάν την είδα λιθοβολημένη.
Στις Φιλιππίνες εκδιδόταν
από το χέρι του αδελφού.



Γρηγόρης Σακαλής

 

....................................................................

                                                      ΜΠΛΕ ΣΚΑΛΑ

Το χέρι μου 

               κρέμεται

                           από μια κλωστή

                                                  πριν αγγίξει

                                                                   το χρόνο 

                                                                             του δέρματός σου

Μυώδη

              ουρανέ

                           διοικείς

                                         σκεπάσματα 

                                                              σάρκας

Αδιέξοδης

                πυρπολούμενης

                                        που ουρλιάζει
                                                              την ερήμωση

                                                                                   της λογικής 

Ελευθερία Κυρίτση  

………………………………………                    

Ήμουν από σίδερο
όταν ρουφούσες τη σκουριά μου
ήμουν από πέτρα
όταν σφυροκοπούσες τα πλευρά μου
Έγινες σάρκα και μ' έζωσες
έγινα αίμα και μ' έπνιξες



Άννα Κατεβαίνη

………………………………………………..

ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ
 
Τα πιο πολλά, τα πιο ωραία,
τα΄δες απ΄την κλειδαρότρυπα- λουλούδια πεσμένα στο πάτωμα
και μέσα στα παπούτσια σου. 
Καλύτερα λοιπόν
να περπατάς ξυπόλητος
μη σ΄ακούσουν.



Γιάννης Ρίτσος

……………………………………………………………………………..

Aπάνω απ' το κεφάλι μας πέρασε ο Ισημερινός
τα πόδια μας τα πάγωσαν οι πόλοι
και δεν υπάρχει μια σταλίτσα
ενδιάμεσο εύκρατο κλίμα
για την καρδιά μας



Κώστας Μόντης