ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ

Είμαστε  δύο

Ακολουθώντας  την  ίδια  γραμμή

Μέσα  στους  μαιάνδρους  της  νύχτας

Δύο  στόματα  που  δε  συναντιούνται

Ένας  θόρυβος  βημάτων

Ένα  ελαφρύ  κορμί  γλιστρά  προς  το  άλλο

Μια  πόρτα  τρέμει

Ένα  χέρι  προβάλει

Θα  θέλαμε  ν’ ανοίξουμε

Η  φωτεινή  ακτίνα  στέκεται  όρθια

Εκεί  μπροστά  μου

Και  είναι  η  φωτιά  που  μας  χωρίζει

Μέσα  στη  σκιά  όπου  σαστίζει  το  προφίλ  σου

Ένα  λεπτό  χωρίς  να  αναπνεύσεις

Η  ανάσα  σου  περνώντας  μ’ έχει  κάψει .

PIERRE REVERDU