ΣΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
Στο καρναβάλι των συναισθημάτων ο φόβος
ντύθηκε πουλί και κανείς δεν τον γνώρισε. Η
χαρά ντύθηκε άνοιξη, μα κάποιοι την
αναγνώρισαν, ενώ τον έρωτα που ντύθηκε
θάνατος τον κατάλαβαν με σχετική ευκολία.
Γιάννης Πετράκης
Στο καρναβάλι των συναισθημάτων ο φόβος
ντύθηκε πουλί και κανείς δεν τον γνώρισε. Η
χαρά ντύθηκε άνοιξη, μα κάποιοι την
αναγνώρισαν, ενώ τον έρωτα που ντύθηκε
θάνατος τον κατάλαβαν με σχετική ευκολία.
Γιάννης Πετράκης
………………………………………………
ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ
Την ώρα
Που έβγαζε τον επικήδειο
Ο πεθαμένος σηκώθηκε
Και του 'κλεισε
Το στόμα
Αργύρης Μαρνιέρος
Την ώρα
Που έβγαζε τον επικήδειο
Ο πεθαμένος σηκώθηκε
Και του 'κλεισε
Το στόμα
Αργύρης Μαρνιέρος
Περισσότερο από την ποίηση με
ενδιαφέρει η νίκη της
ποίησης.
Περισσότερο από την ευαισθησία με ενδιαφέρει η νίκη
της ευαισθησίας.
Περισσότερο από την αγάπη με ενδιαφέρει η νίκη της αγάπης.
Στέλιος Ροΐδης
ποίησης.
Περισσότερο από την ευαισθησία με ενδιαφέρει η νίκη
της ευαισθησίας.
Περισσότερο από την αγάπη με ενδιαφέρει η νίκη της αγάπης.
Στέλιος Ροΐδης
…………………………………………………….
ΠΑΛΑΙΟΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ Η ΠΟΙΗΣΗ
2/12/Ο5
Σε κρατώ στα χέρια μου, ξεχασμένε ποιητή,
στο οστεοφυλάκιο ενός παλαιοβιβλιοπωλείου.
Στοιβαγμένος, χρόνια, στα αζήτητα
ανάμεσα σε κιτρινισμένες σελίδες
ανάκατες σκέψεις πόνου κι έρωτα,
όπου όλα αγοράζονται και πωλούνται
εκτός από σένα.
Ουδείς τυμβωρύχος
θ' αναταράξει την ατέρμονη γαλήνη
του αθάνατου Φαραώ Ακενατόν.
Ο ήλιος ζεσταίνει όνειρα και μνήμη
ο Νείλος ποτίζει ξεραμένα χείλη.
Κι ο ποιητής,
άλυτο αίνιγμα στην έρημο.
χαμένης πυραμίδας μυστικό.
Κωνσταντίνος Δ. Παπανικολάου
2/12/Ο5
Σε κρατώ στα χέρια μου, ξεχασμένε ποιητή,
στο οστεοφυλάκιο ενός παλαιοβιβλιοπωλείου.
Στοιβαγμένος, χρόνια, στα αζήτητα
ανάμεσα σε κιτρινισμένες σελίδες
ανάκατες σκέψεις πόνου κι έρωτα,
όπου όλα αγοράζονται και πωλούνται
εκτός από σένα.
Ουδείς τυμβωρύχος
θ' αναταράξει την ατέρμονη γαλήνη
του αθάνατου Φαραώ Ακενατόν.
Ο ήλιος ζεσταίνει όνειρα και μνήμη
ο Νείλος ποτίζει ξεραμένα χείλη.
Κι ο ποιητής,
άλυτο αίνιγμα στην έρημο.
χαμένης πυραμίδας μυστικό.
Κωνσταντίνος Δ. Παπανικολάου
………………………………………..
βρώμικη πηγή
ένα σπουργίτι πέφτει
δεν αναπνέω
...
η τύχη ζάρι
ριγμένο στη θάλασσα
δρόμο ανοίγει
...
το πρόσωπό σου
ανακαλύπτω ξανά
δάσος καμμένο
...
άνοιξη` φεύγεις
πετάς σαν πεταλούδα
και θα ξεχάσεις
Ηλίας Ν. Μέλιος
ένα σπουργίτι πέφτει
δεν αναπνέω
...
η τύχη ζάρι
ριγμένο στη θάλασσα
δρόμο ανοίγει
...
το πρόσωπό σου
ανακαλύπτω ξανά
δάσος καμμένο
...
άνοιξη` φεύγεις
πετάς σαν πεταλούδα
και θα ξεχάσεις
Ηλίας Ν. Μέλιος
Απόψε είναι η λύπη μου
πυκνή
καημό θα την έλεγα
απόψε
δε μιλώ
δε διαμαρτύρομαι
δε φωνάζω
άρρωστοι
πικραμένοι
μοναχοί
καταδιωγμένοι
και σείς οι χωρίς ελπίδα
απόψε είμαι κοντά σας
Γιάννης Ευσταθιάδης
πυκνή
καημό θα την έλεγα
απόψε
δε μιλώ
δε διαμαρτύρομαι
δε φωνάζω
άρρωστοι
πικραμένοι
μοναχοί
καταδιωγμένοι
και σείς οι χωρίς ελπίδα
απόψε είμαι κοντά σας
Γιάννης Ευσταθιάδης
Όταν άπλωσες το χέρι σου να
με χαϊδέψεις
ο κόσμος είχε γίνει κόκκινος
Γιώργος Ευλογημένος
ο κόσμος είχε γίνει κόκκινος
Γιώργος Ευλογημένος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου