Ξέρει
να βάζει
Στον κρόταφο μόνος του
Το κουρδιστήρι
.......
Κοιτάζω ψηλά
Αντί για ουρανός
Τέντα του τσίρκου
........
Τέλος εποχής
Τ’αγάλματα θάφτηκαν
Μέσα στα φύλλα
.......
Σεμνή κυρία
Μπροστά στο παράθυρο
Λύνει τον κορσέ
Έφη Ζουμπούλη
Στον κρόταφο μόνος του
Το κουρδιστήρι
.......
Κοιτάζω ψηλά
Αντί για ουρανός
Τέντα του τσίρκου
........
Τέλος εποχής
Τ’αγάλματα θάφτηκαν
Μέσα στα φύλλα
.......
Σεμνή κυρία
Μπροστά στο παράθυρο
Λύνει τον κορσέ
Έφη Ζουμπούλη
…………………………….
ΣΑΝ
ΤΗΝ ΑΡΑΧΝΗ
Σαν την αράχνη
Παίζεις μαζί μου
Πρώτα επιλέγεις το κλαδί
Μετά ρίχνεις τα δίχτυα σου
Και εν ριπή οφθαλμού
Με φυλακίζεις
Τότε αρχίζει το μαρτύριο
Πριν ακόμα καταλάβω
Τι ακριβώς έχει συμβεί
Εσύ ορμάς
Και μ' αποτελειώνεις.
Γιάννης Κορίδης
Σαν την αράχνη
Παίζεις μαζί μου
Πρώτα επιλέγεις το κλαδί
Μετά ρίχνεις τα δίχτυα σου
Και εν ριπή οφθαλμού
Με φυλακίζεις
Τότε αρχίζει το μαρτύριο
Πριν ακόμα καταλάβω
Τι ακριβώς έχει συμβεί
Εσύ ορμάς
Και μ' αποτελειώνεις.
Γιάννης Κορίδης
………………………………….
HOTEL
ETOILE
Στα κρεβάτια του
πριν από 40 χρόνια
καιγόμουν ολόκληρος
μαζί με το κορμί της
όμως απόψε
έπιασε φωτιά στ' αλήθεια
το παλιό ξενοδοχείο
ΦΩΤΙΑ στο Εtoile
καίγεται η 3ης Σεπτεμβρίου
έρχονται πυροσβέστες
να σώσουν το ερωτικό μνημείο
Κώστας Ριτσώνης
Στα κρεβάτια του
πριν από 40 χρόνια
καιγόμουν ολόκληρος
μαζί με το κορμί της
όμως απόψε
έπιασε φωτιά στ' αλήθεια
το παλιό ξενοδοχείο
ΦΩΤΙΑ στο Εtoile
καίγεται η 3ης Σεπτεμβρίου
έρχονται πυροσβέστες
να σώσουν το ερωτικό μνημείο
Κώστας Ριτσώνης
…………………………………..
Mες
στη φωτογραφία του
κοιμάται ο νέος ναύτης
η άσπρη φορεσιά τού αφαιρεί το βάρος
θαρρείς λευκό και θαλασσί
μπαλόνι που υψώνεται
χαράζοντας μια φωτεινή γραμμή
στα μάτια της γυναίκας π' αγαπάει
Μαρία Κουγιουμτζή
κοιμάται ο νέος ναύτης
η άσπρη φορεσιά τού αφαιρεί το βάρος
θαρρείς λευκό και θαλασσί
μπαλόνι που υψώνεται
χαράζοντας μια φωτεινή γραμμή
στα μάτια της γυναίκας π' αγαπάει
Μαρία Κουγιουμτζή
…………………………………………
Το
ραντεβού
Δώσαμε ραντεβού
στο φαρμακείο της γειτονιάς μου
μια Τρίτη απόγευμα.
Είναι Παρασκευή.
Κι ακόμα χαζεύω
το σταυρό που αναβοσβήνει.
Εφ-ημερεύει την απουσία σου.
Βάσω Χριστοδούλου
Δώσαμε ραντεβού
στο φαρμακείο της γειτονιάς μου
μια Τρίτη απόγευμα.
Είναι Παρασκευή.
Κι ακόμα χαζεύω
το σταυρό που αναβοσβήνει.
Εφ-ημερεύει την απουσία σου.
Βάσω Χριστοδούλου
……………………………….
η
θάλασσα το μεσημέρι
η θάλασσα το μεσημέρι μπαίνει βαθύτερα στα όνειρα
κι οι φωνές των πουλιών τρυγούν την υγρασία μου.
πέρα ο κάμπος με τα ρούχα των γυμνών κοριτσιών.
ψιθυρίζουν τα φύκια τρίζουν οι πέτρες
ωραία μουσική φέρνουν οι άντρες απ' τα καράβια
κι απ' τις γλυκειές πλαγιές τους οι γυναίκες.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ Α. ΚΑΡΑΤΖΑΣ
η θάλασσα το μεσημέρι μπαίνει βαθύτερα στα όνειρα
κι οι φωνές των πουλιών τρυγούν την υγρασία μου.
πέρα ο κάμπος με τα ρούχα των γυμνών κοριτσιών.
ψιθυρίζουν τα φύκια τρίζουν οι πέτρες
ωραία μουσική φέρνουν οι άντρες απ' τα καράβια
κι απ' τις γλυκειές πλαγιές τους οι γυναίκες.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ Α. ΚΑΡΑΤΖΑΣ
……………………………….
ΤΟ
ΑΛΛΟ ΠΡΩΙ
Αποβραδύς
στους άδειους δρόμους
μια χούφτα ύπνο ζητιάνεψα
για τα μάτια μου
Ανοίγοντας το παράθυρο
το άλλο πρωί
είδα τον ουρανό
να έχει φύγει
Κρέμασα τότε
την καρδιά μου
στο περβάζι
Φάρο για τους
ναυαγισμένους
Αποβραδύς
στους άδειους δρόμους
μια χούφτα ύπνο ζητιάνεψα
για τα μάτια μου
Ανοίγοντας το παράθυρο
το άλλο πρωί
είδα τον ουρανό
να έχει φύγει
Κρέμασα τότε
την καρδιά μου
στο περβάζι
Φάρο για τους
ναυαγισμένους
Γιώργος
Γαβαλάς
………………………….
Aπ'
τη μια ο ήλιος
απ' την άλλη η θάλασσα
και τέλος εκείνο το μπλε
παράθυρο.
Συχώρα με δεν άντεξα.
Χρήστος Λαθουράκης
απ' την άλλη η θάλασσα
και τέλος εκείνο το μπλε
παράθυρο.
Συχώρα με δεν άντεξα.
Χρήστος Λαθουράκης
………………………….
Xειμωνιάζει
κι εγώ φοβάμαι
πως θα πεθάνω κάποια νύχτα
μ' ένα γυναικείο όνομα στο στόμα.
Το δικό σου.
Δε φοβάμαι το θάνατο
μη σε χάσω φοβάμαι...
Ευριπίδης Κλεόπας
κι εγώ φοβάμαι
πως θα πεθάνω κάποια νύχτα
μ' ένα γυναικείο όνομα στο στόμα.
Το δικό σου.
Δε φοβάμαι το θάνατο
μη σε χάσω φοβάμαι...
Ευριπίδης Κλεόπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου