Ξέρει να βάζει
Στον κρόταφο μόνος του
Το κουρδιστήρι

.......
Κοιτάζω ψηλά
Αντί για ουρανός
Τέντα του τσίρκου
 

........
Τέλος εποχής
Τ’αγάλματα θάφτηκαν
Μέσα στα φύλλα

.......
Σεμνή κυρία
Μπροστά στο παράθυρο
Λύνει τον κορσέ



Έφη Ζουμπούλη

…………………………….

ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΡΑΧΝΗ

Σαν την αράχνη
Παίζεις μαζί μου

Πρώτα επιλέγεις το κλαδί
Μετά ρίχνεις τα δίχτυα σου
Και εν ριπή οφθαλμού
Με φυλακίζεις

Τότε αρχίζει το μαρτύριο

Πριν ακόμα καταλάβω
Τι ακριβώς έχει συμβεί
Εσύ ορμάς
Και μ' αποτελειώνεις.



Γιάννης Κορίδης

………………………………….

HOTEL ETOILE

Στα κρεβάτια του
πριν από 40 χρόνια
καιγόμουν ολόκληρος
μαζί με το κορμί της

όμως απόψε
έπιασε φωτιά στ' αλήθεια
το παλιό ξενοδοχείο

ΦΩΤΙΑ στο Εtoile
καίγεται η 3ης Σεπτεμβρίου

έρχονται πυροσβέστες
να σώσουν το ερωτικό μνημείο



Κώστας Ριτσώνης

…………………………………..

Mες στη φωτογραφία του
κοιμάται ο νέος ναύτης
η άσπρη φορεσιά τού αφαιρεί το βάρος
θαρρείς λευκό και θαλασσί
μπαλόνι που υψώνεται
χαράζοντας μια φωτεινή γραμμή
στα μάτια της γυναίκας π' αγαπάει



Μαρία Κουγιουμτζή

…………………………………………

Το ραντεβού

Δώσαμε ραντεβού
στο φαρμακείο της γειτονιάς μου
μια Τρίτη απόγευμα.
Είναι Παρασκευή.
Κι ακόμα χαζεύω
το σταυρό που αναβοσβήνει.
Εφ-ημερεύει την απουσία σου.



Βάσω Χριστοδούλου

……………………………….

η θάλασσα το μεσημέρι

η θάλασσα το μεσημέρι μπαίνει βαθύτερα στα όνειρα
κι οι φωνές των πουλιών τρυγούν την υγρασία μου.
πέρα ο κάμπος με τα ρούχα των γυμνών κοριτσιών.
ψιθυρίζουν τα φύκια τρίζουν οι πέτρες
ωραία μουσική φέρνουν οι άντρες απ' τα καράβια
κι απ' τις γλυκειές πλαγιές τους οι γυναίκες.



ΔΙΟΝΥΣΗΣ Α. ΚΑΡΑΤΖΑΣ