Οι ωραίες γυναίκες είναι
λουλούδια και καρποί μαζί.
Μη ζητάς πιο πολύ,
όταν η ζωή σού χαρίσει
το ένα και τ' άλλο.
Η ανάμνησή τους είναι
που ξυπνάει την αγιάτρευτη στέρηση.
Απ' αυτήν θρέψε την ακούραστη
ψυχή, ανθρώπινη,
της φαντασίας.


 

Zωή Καρέλλη

...........................................

Άστραψαν τα μάτια
έπεσε ο κεραυνός
ορφάνεψε απόψε
μια καρδιά    

Βασίλης Ιωαννίδης

.............................................

Bάδιζες μπροστά
και οι θηλές σου
άνοιγαν μικρές
τρύπες
στον αέρα
ξοπίσω εγώ
στροβιλιζόμουν
σε τεράστιες
δίνες



Βαγγέλης Βελώνιας

.........................................

ΛΕΩ ΠΩΣ ΕΣΥ

Έτσι που ακουμπάς στο μπαλκόνι
κι αφήνεις τις στερνές αχτίνες
να θωπεύουν τα ξανθά σου μαλλιά,
λέω πως είσαι εσύ
που εμποδίζεις τον ήλιο να δύσει`
λέω πως εσύ κάνεις να βαστούν τόσο
οι μεγάλες μέρες του καλοκαιριού



Δημήτρης Κάββουρας

.....................................................

Το βλέπω πως είναι μουχλιασμένο τούτο το ψωμί.
Άσχημα με τρέφει, με χλομιάζει.
Όμως εγώ άλλο ψωμί δεν γνώρισα.

Ιάσων Ιωαννίδης

.........................................................

ΛΑΙΚΟ

Πήγαμε σινεμά
μετά χορέψαμε στου Τζώνη
όμορφα, λαικά τραγούδια
είπαμε τα δικά μας

στον αποχαιρετισμό είπες τον κακό λόγο
Με τσαλάκωσες
στο τέλος μιας τόσο όμορφης βραδιάς



Γιάννης Μπασκόζος

..............................................................

ΓΑΒΡΙΕΛΑ

Είδα το τσακισμένο σου σώμα
καθώς το πέρναν με το φορείο
και γύρισα χρόνια πίσω
στο στρατό
όταν τακτοποιούσα την αποθήκη
με τις προτομές

Θυμήθηκα κάτι Μεγαλέξανδρους
βαμμένους χακί
ξεφλουδισμένους
με σπασμένες μύτες

Καημένη Γαβριέλα
σε πόσων τέτοιων προτομών τα μάτια
έχει απομείνει
το όραμα της ηδονής σου



Θόδωρος Δραγκιώτης

......................................................

COITUS

Φορώντας τη σάρκα σου
<μόνο τότε> σ' ανακαλύπτω-
σε ερμηνεύω
διαβάζοντας στις κινήσεις σου
τη μεγάλη αγάπη`

όλα τ' άλλα - περίπου περιττά:
μες στο λειψό σκοτάδι καλύτερα
ούτε μια λέξη να μην πείς:
φτωχά τώρα τα λόγια
                        τα βλέμματα
όταν τα χέρια - όταν το δέρμα
ομιλούν.



Κάσσανδρος Σιβεριώτης  

…………………………………….

Άβουλο πλάσμα` αφού αυτό με ήθελες
αυτό που ήμουνα` υποταγμένη στις ανάγκες σου
προσαρμοσμένη στους ρυθμούς σου
και τα μέτρα` όμως ατίθαση, γιατί
μες στο μανίκι μου κρατούσα 2-3 άσσους.

Ρούμπη Θεοφανοπούλου